1) ความเป็นมา สาระสำคัญและประโยชน์การเข้าร่วมเป็นภาคีอนุสัญญาบาเซล

สาระสำคัญ

1) ของเสียประเภทโลหะ 19 ชนิด เช่น สารหนู ตะกั่ว ปรอท แอสเบสตอส แคดเมียม ฯลฯ

2) ของเสียประเภทอนินทรียสาร 6 ชนิด เช่น สารเร่งปฏิกิริยาฟลูออลีน ฯลฯ

3) ของเสียประเภทอินทรียสาร 20 ชนิด เช่น น้ำมันดิบ น้ำมันเตา ฯลฯ และ

4) ของเสียประเภทอนินทรียสารและหรืออินทรียสาร 16 ชนิด เช่น ของเสียจากโรงพยาบาลวัตถุระเบิด ฯลฯ เป็นต้น

การดำเนินงานของอนุสัญญาบาเซล

1.การประชุมภาคีสมาชิกอนุสัญญา (The Meeting of the Conference of the Parties to the Basel Convention on the Control Transboundary Movements of Hazardous Wastes and Their Disposol : COP) มีการจัดประชุมแล้วทั้งสิ้น 8 สมัย (สมัยที่ 8 เมื่อวันที่ 27 พฤศจิกายน -1 ธันวาคม 2549) ที่ประชุมจะพิจารณาข้อตัดสินใจและมติสำคัญที่เป็นพื้นฐานการอนุวัติตามอนุสัญญา

2. การประชุมคณะทำงานด้านวิชาการ (The Technical Working Group of Basel Convention : TWG) ได้มีการจัดประชุมไปแล้ว 20 ครั้ง (ครั้งที่ 20 เมื่อวันที่ 23-24 พฤษภาคม 2549) โดยได้พจิารณาปรับปรุงแก้ไขการกำหนดบัญชีรายชื่อของเสียที่ควบคุมและไม่ควบคุมภายใต้อนุสัญญา การกำหนดแนวทางการจัดการขอเสียอันตรายประเภทต่างๆ เช่น ของเสียพลาสติก ยางรถยนต์ใช้แล้วของเสียประเภทน้ำมันของเสียพีซีบี ฯลฯ และพิจารณากำหนดเกณฑ์จำแนกชนิดและลักษณะของเสียอันตราย เช่น Ecotoxicity ฯลฯ ผลจากการประชุมTWG จะต้องนำเสนอให้ที่ประชุมภาคีสมาชิกอนุสัญญาพิจารณาต่อไป

3. การประชุมคณะทำงานเฉพาะกิจระดับผู้เชี่ยวชาญด้านกฎหมาย และวิชาการเพื่อพิจารณาร่างพิธีสารว่าด้วยความรับผิดชอบและการชดใช้ค่าเสียหายที่เกิดจากการเคลื่อนย้ายและกำจัดของเสียอันตรายข้ามแดน (The Ad Hoc Working Group of Legal and Technical Experts To Consider and Develop a Draft Protocol on Liability and Compensation for Damage Resulting from Transboundary Movements of Hazardous Wastes and Their Disposal) ได้มีการจัดประชุมไปแล้ว 10 ครั้ง (ครั้งที่ 10 เมื่อตุลาคม 2542) ขณะนี้การจัดทำร่างพิธีสารดังกล่าวใกล้จะแล้วเสร็จแล้ว สาระสำคัญของพิธีสารจะครอบคลุมถึงขอบเขตของพันธกรณี ซึ่งกำหนดให้มีการประกันภัยและเงินประกันการกำหนดบุคคลที่จะรับผิดชอบ ระยะเวลาที่จะต้องรับผิดชอบ อายุความในการเรียกร้องความเสียหายภายในระยะเวลา 10 ปี นับแต่เกิดเหตุหรือ 5 ปี ตั้งแต่เกิดผลความเสียหายวงเงินที่จะเรียกร้องความเสียหายเป็นต้น

4. การประชุมคณะกรรมการเฉพาะเพื่ออนุวัติตามอนุสัญญา The Ad Hoc Committee for the Implementation of the Basel Convention ได้จัดการประชุมไปแล้ว 4 ครั้ง (ครั้งที่ 4 เมื่อวันที่ 21-25 มิถุนายน 2549) เพื่อพิจารณาเทคโนโลยีและแนวทางควบคุมการเคลื่อนย้ายและจัดการของเสียอันตรายโดยคำนึงถึงสิ่งแวดล้อม

5. การประชุมอื่นๆ เช่น การประชุมหารือกลุ่มย่อยด้านกฎหมายและวิชาการเพื่อกำหนดกลไกและติดตามผลการอนุวัติตามอนุสัญญาการประชุม The Expended Bureau to the 4 ^th Meeting/COP7 (เมื่อวันที่ 26 ตุลาคม 2549) เป็นต้น

6. การประชุม Open-ended Working Group of the Basel Convention ได้มีการจัดประชุมไปแล้ว 5 ครั้ง (ครั้งที่ 5 เมื่อวันที่ 3-7 เมษายน 2549)

บทบาทของประเทศไทย

ประเทศไทยได้อะไรจากการเป็นภาคีอนุสัญญาบาเซล

- สามารถป้องกันปัญหาการลักลอบนำของเสียมาทิ้งในประเทศเนื่องจากอนุสัญญาบาเซล นี้กำหนดมาตรการบังคับให้ประเทศภาคีผู้ส่งออกรับผิดชอบในการนำกลับภายใน 30 วัน และชดเชยค่าเสียหายที่เกิดขึ้น

- การปฏิบัติตามข้อกำหนดอนุสัญญาบาเซล จะทำให้ทราบล่วงหน้าหากมีการนำเข้สนำผ่านและส่งออกของเสียอันตรายซึ่งสามารถพิจารณาเตรียมการและเฝ้าระวังให้เกิดความปลอดภัยต่อชีวิตและทรัพยากรธรรมชาติของประเทศได้มากกว่าการไม่ได้เป็นภาคี ซึ่งจะไม่ทราบการเคลื่อนไหวโดยเฉพาะกรณีที่ถูกนำผ่าน

- ได้รับสิทธิในการส่งออกของเสียอันตรายเพื่อนำไปกำจัดในประเทศภาคี ซึ่งมีเทคโนโลยีที่เหมาะสมและมีความสามารถในการกำจัดของเสียอันตราย อาทิ การส่งออกของเสียอันตรายประเภทหม้อแปลงไฟฟ้า/ตัวเก็บประจุไฟฟ้าที่มีสารพีซีบีไปกำจัดในประเทศฝรั่งเศส และประเทศอังกฤษ

- สามารถค้าขายกับประเทศภาคีในการส่งออกและนำเข้าของเสียอันตรายเพื่อการอุตสาหกรรมที่ใช้ของเสียอันตรายเป็นวัตถุดิบในกระบวนการผลิต

- จะได้รับความคุ้มครองและความช่วยเหลือทั้งทางด้านวิชาการและด้านการเงินจากกองทุนหมุนเวียน เพื่อแก้ไขปัญหากรณีเกิดอุบัติเหตุอันเนื่องจากการขนส่งเคลื่อนย้ายและกำจัดของเสียอันตราย

- จะได้รับความช่วยเหลือด้านวิชาการและเทคโนโลยีต่างๆ จากประเทศภาคีที่พัฒนาแล้วเพื่อปรับปรุงแก้ไขปัญหาการจัดการของเสียอันตรายภายในประเทศให้เป็นระบบ ครบวงจาร ซึ่งทำให้สภาพแวดล้อมของประเทศดีขึ้น

-มีการกำหนดมาตรการและระเบียบปฏิบัติที่เข้มงวดในการควบคุมการส่งออก นำเข้า และนำผ่านของเสียอันตรายรวมทั้งการจัดหาอุปกรณ์และสถานที่กำจัดของเสียอันตรายภายในประเทศ

2) ตัวบทของอนุสัญญาบาเซลและพิธีสารบาเซล

อนุสัญญาบาเซลว่าด้วยการควบคุมการเคลื่อนย้ายและการกำจัดของเสียอันตรายข้ามแดน

ภาคีแห่งอนุสัญญานี้

ได้ตกลงกันดังต่อไปนี้

ของเสียดังต่อไปนี้ที่มีการเคลื่อนย้ายข้ามแดน ถือว่าเป็น"ของเสียอันตราย" เพื่อความมุ่งประสงค์ของอนุสัญญานี้

(ก) ของเสียประเภทใที่ระบุในภาคผนวก I เว้นแต่ที่ไม่เข้าลักษณะใดลักษณะหนึ่งในภาคผนวก 3 และ
(ข) ของเสียที่ไม่อยู่ในข่ายของวรรค (ก) แต่ได้รับการนิยามหรือได้รับการพิจารณาว่าเป็นของเสียอันตรายโดยกฎหมายภายในของภาคีผู้ส่งออก, ผู้นำเข้าหรือผู้ถูกนำผ่าน

2. ของเสียประเภทที่ระบุในภาคผนวก 2 ที่มีการเคลื่อนย้ายข้ามแดนเป็น “ของเสียอื่น” เพื่อความมุ่งประสงค์ของอนุสัญญานี้

3. ของเสียซึ่งเป็นผลมาจากเป็นวัตถุกัมมันตรังสี ที่อยู่ภายใต้ระบบการควบคุมระหว่างประเทศระบบอื่น รวมทั้งตราสารระหว่างประเทศที่ใช้บังคับเฉพาะกับวัสดุกัมมันตรังสี อยู่นอกขอบเขตของอนุสัญญานี้

4. ของเสียซึ่งเกิดขึ้นจากการปฏิบัติงานตามปกติของเรือ การระบายทิ้งของเสียดังกล่าว ซึ่งอยู่ในบังคับโดยตราสารระหว่างประเทศอื่น อยู่นอกขอบเขตของอนุสัญญานี้

เพื่อความมุ่งประสงค์ของอนุสัญญานี้

1. “ของเสีย”หมายถึง สารหรือวัตถุซึ่งถูกกำจัดหรือเจตนาจะกำจัดหรือต้องการกำจัด โดยบทบัญญัติของกฎหมายแห่งชาติ

2. “การจัดการ” หมายถึง การเก็บรวบรวม การขนส่ง แเดละการกำจัดของเสียอันตรายหรือของเสียอื่น รวมทั้งการดูแลรักษาสถานที่กำจัดภายหลังการกำจัดด้วย

3. “การเคลื่อนย้ายข้ามแดน” หมายถึง การเคลื่อนย้ายของเสียอันตรายหรือของเสียอื่นจากพื้นที่ภายใต้เขตอำนาจแห่งรัฐหนึ่งไปยังหรือผ่านพื้นที่ภายใต้เขตอำนาจแห่งชาติของรัฐหนึ่ง หรือไปยังหรือผ่านพื้นที่ที่มิได้อยู่ภายใต้เขตอำนาจแห่งรัฐใด โดย มีรัฐที่เกี่ยวข้องในการเคลื่อนย้ายอย่างน้อย 2 รัฐ

4. “การกำจัด” หมายถึง การปฏิบัติใด ที่ระบุไว้ในภาคผนวก 4 แห่งอนุสัญญานี้

5. “สถานที่หรือสิ่งอำนวยความสะดวกที่ได้รับความเห็นชอบ” หมายถึง สถานที่หรือสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับการกำจัดของเสียอันตรายหรือของเสียอื่นซึ่งได้รับมอบอำนาจหรืออนุญาตให้ปฏิบัติการเพื่อความมุ่งประสงค์นี้ โดยหน่วยงานผู้มีอำนาจที่เกี่ยวข้องของรัฐซึ่งสถานที่หรือสิ่งอำนวยความสะดวกนั้นตั้งอยู่

6. “หน่วยงานผู้มีอำนาจ”หมายถึง หน่วยงานผู้มีอำนาจของรัฐบาลซึ่งได้รับแต่งตั้งภาคีให้รับผิดชอบภายในพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ตามที่ภาคีเห็นว่าเหมาะสม เพื่อรับแจ้งเกี่ยวกับการเคลื่อนย้ายข้ามแดนของเสียอันตรายหรือของเสียอื่น และข้อมูลข่าวสารอื่นใดที่เกี่ยวข้องและเพื่อตอบสนองต่อการแจ้งเช่นว่าตามที่บัญญัติไว้ในข้อ 6

7. “ศูนย์ประสานงาน” หมายถึง องค์กรของภาคีที่อ้างถึงในข้อ 5 ซึ่งรับผิดชอบในการรับและการส่งข้อมูลข่าวสารตามที่กำหนดไว้ในข้อ 13 และ 16

8. “การจัดการของเสียอันตรายหรือของเสียอื่นที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม” หมายถึง การดำเนินตามขั้นตอนที่เป็นไปได้ในทางปฏิบัติทั้งปวงเพื่อประกันว่าของเสียอันตรายหรือของเสียอื่น ได้รับการจัดการในลักษณะที่จะคุ้มครองสุขภาพอนามัยของมนุษย์และสิ่งแวดล้อมต่อผลกระทบร้ายแรงซึ่งอาจเป็นผลมาจากของเสียดังกล่าว

9. “พื้นที่ภายใต้เขตอำนาจแห่งรัฐ” หมายถึงพื้นดิน พื้นที่ทางทะเลหรือห้วงอากาศใดซึ่งรัฐรับผิดชอบ ด้านการบริหารและกฎระเบียบตามกฎหมายระหว่างประเทศในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการคุ้มครองสุขภาพอนามัยของมนุษย์หรือสิ่งแวดล้อม

10. “รัฐผู้ส่งออก”หมายถึง ภาคีซึ่งมีการวางแผนที่จะเริ่มได้เริ่มการเคลื่อนย้ายข้ามแดนของของเสียอันตรายหรือของเสียอื่นออกไป

11. “รัฐผู้นำเข้า” หมายถึง ภาคีซึ่งมีการวางแผน หรือมีการเคลื่อนย้ายข้ามแดนของของเสียอันตรายหรือของเสียอื่นเข้ามา เพื่อความมุ่งประสงค์ในการกำจัดภายในประเทศนั้นหรือเพื่อความมุ่งประสงค์ในการขนถ่ายก่อนนำไปกำจัดในพื้นที่ซึ่งมิได้อยู่ภายใต้เขตอำนาจแห่งรัฐใด

12. “รัฐที่ถูกนำผ่านแดน” หมายถึง รัฐใดๆ นอกเหนือจากรัฐผู้ส่งออกหรือนำเข้าซึ่งถูกวางแผน ให้มีการเคลื่อนย้ายของเสียหรือมีการเคลื่อนย้ายของเสียอันตรายหรือของเสียอื่นผ่านแดน

13. “รัฐที่เกี่ยวข้อง” หมายถึง ภาคีซึ่งเป็นรัฐผู้การส่งออกหรือนำเข้า หรือรัฐถูกนำผ่านแดน ไม่ว่าจะเป็นภาคีหรือไม่ตาม

14. “บุคคล” หมายถึง บุคคลธรรมดาหรือนิติบุคคลใดๆ

15. “ผู้ส่งออก” หมายถึง บุคคลใดก็ตามซึ่งอยู่ภายใต้เขตอำนาจแห่งรัฐผู้ส่งออกซึ่งเป็นผู้จัดให้มีการส่งออกของเสียอันตรายหรือของเสียอื่น

16. “ผู้นำเข้า” หมายถึง บุคคลใดก็ตามซึ่งอยู่ภายใต้เขตอำนาจแห่งรัฐผู้นำเข้าซึ่งเป็นผู้จัดให้มีการนำเข้าของเสียอันตรายหรือของเสียอื่น

17. “ผู้ขนส่ง” หมายถึง บุคคลใดก็ตามที่ผู้ดำเนินการขนส่งของเสียอันตรายหรือของเสียอื่น

18. “ผู้ก่อกำเนิด” หมายถึง บุคคลใดก็ตามซึ่งกิจกรรมของตนก่อกำเนิดของเสียอันตรายหรือของเสียอื่นหรือหากหาตัวบุคคลผู้นั้นไม่ได้ให้หมายถึงบุคคลผู้ครอบครองและ/หรือควบคุมของเสียเหล่านั้น

19 “ผู้กำจัด” หมายถึง บุคคลใดก็ตามซึ่งถูกขนส่งของเสียอันตรายหรือของเสียอื่นถูกส่งไปให้และเป็นผู้ดำเนินการกำจัดของเสียดังกล่าว

20. “องค์การความร่วมมือทางการเมืองและ/หรือทางเศรษฐกิจ” หมายถึง องค์การที่ก่อตั้งขึ้นโดยรัฐอธิปไตย ซึ่งรัฐสมาชิกได้โอนอำนาจเกี่ยวกับเรื่องในบังคับของอนุสัญญานี้ไปให้ และซึ่งได้รับมอบอำนาจอย่างถูกต้องตามวิธีดำเนินการภายในของตนให้ลงนาม สัตยาบัน ยอมรับ เห็นชอบ ยืนยันอย่างเป็นทางการ หรือภาคยานุวัติอนุสัญญานี้

21. “การขนย้ายที่ผิดกฎหมาย” หมายถึง การเคลื่อนย้ายข้ามแดนของของเสียอันตรายหรือของเสียอื่น ตามที่ระบุไว้ในข้อ 9

ข้อ 3 คำนิยามของเสียอันตรายของชาติ

1. ภายใน 6 เดือน หลังจากเข้าเป็นภาคีอนุสัญญานี้ ภาคีแต่ละฝ่ายต้องแจ้งให้สำนักเลขาธิการอนุสัญญาทราบถึงของเสียอื่นนอกเหนือจากที่ระบุไว้ในภาคผนวก 1 และ 2 ซึ่งได้รับการพิจารณาหรือกำหนดให้เป็นของเสียอันตรายภายใต้กฎหมายของชาติ และข้อกำหนดใดที่เกี่ยวข้องกับขั้นตอนเคลื่อนย้ายข้ามแดนซึ่งใช้บังคับต่อของเสียดังกล่าว

2. ภาคีแต่ละฝ่ายต้องแจ้งให้สำนักเลขาธิการทราบในภายหลังถึงการเปลี่ยนแปลงใดๆ ที่สำคัญของข้อมูลข่าวสารที่ได้แจ้งไว้ตามวรรค 1

3. สำนักเลขาธิการต้องแจ้งให้ภาคีทั้งปวงทราบโดยทันทีถึงข้อมูลข่าวสารที่ตนได้รับตามวรรค 1 และ 2

4. ภาคีต้องรับผิดชอบในการทำให้ข้อมูลข่าวสารที่ตนได้รับจากสำนักเลขาธิการตามวรรค 3 พร้อมที่จะให้แก่ผู้ส่งออกของตน

ข้อ 4 พันธกรณีทั่วไป

1.        (ก) ภาคีซึ่งใช้สิทธิของตนในการห้ามนำเข้าของเสียอันตรายหรือของเสียอื่นเพื่อการกำจัดต้องแจ้งภาคีอื่นให้ทราบถึงการตัดสินใจของตนตามข้อ 13

(ข) ภาคีต้องห้ามหรือต้องไม่อนุญาตให้มีการส่งออกของเสียอันตรายและของเสียอื่นไปยังภาคีซึ่งได้ห้ามการนำเข้าของเสียดังกล่าวเมื่อได้รับแจ้งตามอนุวรรค 1 (ก) ข้างต้น

(ค) ภาคีต้องห้ามหรือต้องไม่อนุญาตให้มีการส่งออกของเสียอันตรายและของเสียอื่น หากรัฐที่ผู้นำเข้าไม่ยินยอมเป็นลายลักษณ์อักษรต่อการนำเข้านั้นเป็นการเฉพาะ ในกรณีรัฐที่นำเข้าไม่ได้ห้ามการนำเข้าของเสียดังกล่าว

 2.ภาคีแต่ละฝ่ายต้องดำเนินมาตรการที่เหมาะสมเพื่อ

(ก) ประกันว่า การก่อกำเนิดของเสียอันตรายและของเสียอื่นภายในรัฐของตนถูกลดลงให้ต่ำที่สุด โดยคำนึงถึงด้านสังคม เศรษฐกิจ และเทคโนโลยี

(ข) ประกันว่า มีสิ่งอำนวยความสะดวกในการกำจัดที่เพียงพอสำหรับการจัดการของเสียอันตรายและของเสียอื่นที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม  ซึ่งต้องตั้งอยู่ในรัฐนั้น เท่าที่จะเป็นไปได้ ไม่ว่าสถานที่กำจัดจะเป็นอย่างไรก็ตาม

(ค) ประกันว่าบุคคลที่เกี่ยวข้องกับการจัดการของเสียอันตรายหรือของเสียอื่นในรัฐของตนจะดำเนินการตามขั้นตอนที่จำเป็น เพื่อป้องกันมลพิษจากของเสียอันตรายและของเสียอื่นซึ่งเกิดขึ้นจากการจัดการดังกล่าว และหากมลพิษดังกล่าวเกิดขึ้นต้องลดผลที่จะเกิดต่อสุขภาพอนามัยของมนุษย์และสิ่งแวดล้อมให้ต่ำที่สุด

(ง) ประกันว่าการเคลื่อนย้ายข้ามแดนของของเสียอันตรายและของเสียอื่นได้รับการลดให้เหลือต่ำที่สุดให้สอดคล้องกับการจัดการของเสียดังกล่าว โดยเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมและมีประสิทธิภาพ และไดกระทำการในลักษณะที่จะคุ้มครองสุขภาพอนามัยของมนุษย์และสิ่งแวดล้อมจากผลกระทบที่ร้ายแรงซึ่งอาจเป็นผลจากการเคลื่อนย้ายดังกล่าว

(จ) ไม่อนุญาตให้มีการส่งออกของเสียอันตรายหรือของเสียอื่นไปยังรัฐหรือกลุ่มรัฐที่อยู่ในองค์การความร่วมมือทางการเมืองและ/หรือทางเศรษฐกิจซึ่งเป็นภาคี โดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศกำลังพัฒนาที่ได้ห้ามการนำเข้าทั้งปวงโดยกฎหมายของตน หรือหากมีเหตุผลที่จะเชื่อได้ว่าของเสียที่เป็นปัญหาจะไม่ได้รับการจัดการที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมตามเกณฑ์มาตรฐานที่จะกำหนดโดยภาคีทั้งหลายในการประชุมครั้งแรก

(ฉ) กำหนดให้จัดข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับการเสนอขอเคลื่อนย้ายของข้ามแดนของเสียอันตรายและของเสียอื่น ให้แก่รัฐที่เกี่ยวข้องตามภาคผนวก 5 ก. เพื่อระบุให้ชัดเจนถึงผลกระทบจากการเคลื่อนย้ายที่เสนอนั้นต่อสุขภาพอนามัยมนุษย์และสิ่งแวดล้อม

(ช) ป้องกันการนำเข้าของเสียอันตรายและของเสียอื่น หากมีเหตุผลที่เชื่อได้ว่าของเสียที่เป็นปัญหาจะไม่ได้รับการจัดการที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม

(ซ) ร่วมมือในกิจกรรมต่าง ๆ กับภาคีและองค์การที่สนใจ ทั้งโดยตรงและผ่านสำนักเลขาธิการ รวมทั้งการเผยแพร่ข้อมูลข่าวสารว่าด้วยการเคลื่อนย้ายข้ามแดนของของเสียอันตรายและของเสียอื่น เพื่อปรับปรุงการจัดการของเสียอันตรายที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม และเพื่อให้บรรลุผลในการป้องกันการขนย้ายที่ผิดกฎหมาย

3. ภาคีถือว่าการขนย้ายซึ่งของเสียอันตรายหรือของเสียอื่นที่ผิดกฎหมายเป็นอาชญากรรม

4. ภาคีแต่ละฝ่ายต้องดำเนินมาตรการด้านกฎหมาย ด้านบริหาร และมาตรการอื่นที่เหมาะสมอันที่จะปฏิบัติตามและบังคับใช้บทบัญญัติแห่งอนุสัญญานี้ รวมทั้งมาตรการในการป้องกันและลงโทษการกระทำที่ละเมิดอนุสัญญานี้

5. ภาคีต้องไม่อนุญาตให้มีการส่งออกของเสียอันตรายหรือของเสียอื่นไปยังประเทศที่มิได้เป็นภาคี หรือนำเข้าจากประเทศที่มิได้เป็นภาคี

6. ภาคีตกลงที่จะไม่อนุญาตให้มีการส่งออกของเสียอันตรายหรือของเสียอื่น เพื่อนำไปกำจัดภายในพื้นที่ใต้เส้นละติจูดที่ 60 องศาใต้ ไม่ว่าของเสียดังกล่าวจะมีการเคลื่อนย้ายข้ามแดนหรือไม่

7. ยิ่งไปกว่านั้น ภาคีแต่ละฝ่ายต้อง

(ก) ห้ามบุคคลทั้งปวงที่อยู่ภายใต้เขตอำนาจแห่งชาติของตนจากการขนส่งหรือกำจัดของเสียอันตรายหรือของเสียอื่น เว้นแต่บุคคลดังกล่าวจะได้รับมอบอำนาจหรือได้รับอนุญาตให้ปฏิบัติการดังกล่าวนั้น

(ข) กำหนดให้ของเสียอันตรายและของเสียอื่นที่จะมีการเคลื่อนย้ายข้ามแดน ได้รับการบรรจุหีบห่อติดฉลากและขนส่งโดยสอดคล้องกับหลักเกณฑ์และมาตรฐานระหว่างประเทศที่ได้รับการยอมรับและรับรองเป็นการทั่วไปในด้านการบรรจุหีบห่อ การติดฉลากและการขนส่ง และโดยให้คำนึงตามควรถึงทางปฏิบัติที่เกี่ยวข้องซึ่งเป็นที่ยอมรับระหว่างประเทศ

(ค) กำหนดให้จัดทำเอกสารการเคลื่อนย้ายแนบไปกับของเสียอันตรายและของเสียอื่นตั้งแต่จุดที่เริ่มต้นเคลื่อนย้ายข้ามแดนจนถึงจุดที่มีการกำจัด

8. ภาคีแต่ละฝ่ายต้องกำหนดให้ของเสียอันตรายหรือของเสียอื่น ซึ่งจะถูกส่งออกไปได้รับการจัดการโดยคำนึงถึงสิ่งแวดล้อมในรัฐที่ผู้นำเข้าหรือที่อื่นใด แนวทางด้านเทคนิคในการจัดการของเสียที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมภายใต้บังคับของอนุสัญญาจะได้รับการกำหนดโดยภาคีทั้งหลายในการประชุมครั้งแรก

9. ภาคต้องดำเนินมาตรการที่เหมาะสมเพื่อประกันว่าการเคลื่อนย้ายข้ามแดนของของเสียอันตรายและของเสียอื่นจะได้รับการอนุญาตเฉพาะเมื่อ

(ก) รัฐผู้ส่งออกไม่มีความสามารถทางเทคนิคและสิ่งอำนวยความสะดวกที่จำเป็น ความสามารถหรือสถานที่กำจัดที่เหมาะสมเพื่อกำจัดของเสียที่เป็นปัญหาอย่างมีประสิทธิภาพและเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม หรือ

(ข) ของเสียที่เป็นปัญหาถูกนำไปใช้เป็นวัตถุดิบในอุตสาหกรรมการนำกลับมาใช้ประโยชน์ใหม่ในรัฐผู้นำเข้า หรือ

(ค) การเคลื่อนย้ายข้ามแดนที่เป็นปัญหาเป็นไปตามเกณฑ์อื่นที่ถูกกำหนดโดยภาคีหากว่าเกณฑ์เหล่านั้นจะต้องไม่ต่างไปจากวัตถุประสงค์ของอนุสัญญานี้

10. พันธกรณีภายใต้อนุสัญญานี้ของรัฐกำหนดให้ของเสียอันตรายและของเสียอื่นที่ได้ถูกก่อกำเนิดขึ้นภายในรัฐ ต้องด้รับการจัดการที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมนั้น โดยไม่อาจโอนไปยังรัฐที่นำเข้าหรือนำผ่านไม่ว่าภายใต้สถานการณ์ใด

11. ไม่มีบทบัญญัติใดในอนุสัญญานี้ห้ามมิให้ภาคีออกข้อกำหนดเพิ่มเติมที่สอดคล้องกับบทบัญญัติแห่งอนุสัญญานี้ และเป็นไปตามหลักกฎหมายระหว่างประเทศเพื่อให้มีการคุ้มครองสุขอนามัยของมนุษย์
และสิ่งแวดล้อมที่ดีขึ้น

12. ไม่มีบทบัญญัติใดในอนุสัญญานี้ที่จะกระทบไม่ว่าในทางใดต่ออำนาจอธิปไตยของรัฐเหนือทะเลอาณาเขตของตนซึ่งกำหนดขึ้นตามกฎหมายระหว่างประเทศ และสิทธิอธิปไตยและเขตอำนาจซึ่งรัฐมีอยู่ในเขตเศรษฐกิจจำเพาะและไหล่ทวีปของตนตามกฎหมายระหว่างประเทศ และการใช้งานเรือและอากาศยานของรัฐทั้งปวงคงได้ซึ่งสิทธิและเสรีภาพในการเดินเรือเท่าที่กำหนดตามกฎหมายระหว่างประเทศ และตามที่นัยในตราสารระหว่างประเทศที่เกี่ยวข้อง

13. ภาคีต้องรับที่จะทบทวนเป็นระยะๆ ถึงความเป็นไปได้ในการลดจำนวน และ/หรือศักยภาพของการก่อให้เกิดมลพิษของของเสียอันตรายและของเสียอื่นซึ่งส่งออกไปยังรัฐอื่น โดยเฉพาะไปยังประเทศกำลังพัฒนา

ข้อ 4 ทวิ [ข้อกำไขการห้ามส่งออก ซึ่งยังไม่มีผลบังคับใช้]

1. ภาคีแต่ละฝ่าย ตามบัญชีรายชื่อที่ระบุในภาคผนวก 7 ต้องห้ามการเคลื่อนย้ายข้ามแดนของของเสียอันตรายทั้งหมด ซึ่งมีจจุดมุ่งหมายในการดำเนินการตามวิธีในภาคผนวก 4ก ไปยังรัฐที่ไม่ได้ระบุในภาคผนวก 7

2. ภาคีแต่ละฝ่ายตามบัญชีรายชื่อในภาคผนวก 7 ต้องลดและห้ามการเคลื่อนย้ายข้ามแดนของของเสียอันตราย ทั้งหมดภายใต้ข้อ 1 (1) (ก) ของอนุสัญญา ซึ่งมีจุดมุ่งหมาย เพื่อการดำเนินการตามวิธีในภาคผนวก 4ข ไปยังรัฐที่ไม่ได้ระบุในภาคผนวก 7 ภายในวันที่ 31 ธันวาคม 2540 การเคลื่อนย้ายข้ามแดน เช่นว่า ต้องไม่ถูกห้าม หากว่าของเสียที่เป็นปัญหาไม่แสดงลักษณะอันตราย ภายใต้อนุสัญญา

ข้อ 5 การแต่งตั้งหน่วยงานผู้มีอำนาจและศูนย์ประสานงาน

1. แต่งตั้งหรือจัดตั้งหน่วยงานผู้มีอำนาจหนึ่งแห่งหรือมากกว่า และศูนย์ประสานงานหนึ่งแห่ง ต้องจะได้รับแต่งตั้งให้รับการแจ้งในกรณีเป็นรัฐที่ถูกนำผ่านแดน

2. แจ้งสำนักงานเลขาธิการ ภายใน 3 เดือนนับแต่วันที่อนุสัญญามีผลใช้บังคับกับตน ถึงหน่วยงานที่ตนได้แต่งตั้งเป็นศูนย์ประสานงานและหน่วยงานผู้มีอำนาจ

3. แจ้งสำนักงานเลขาธิการ ภายใน 1 เดือนนับแต่วันที่ได้มีการตัดสินใจให้มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ เกี่ยวกับการมอบหมายภายใต้วรรค 2 ข้างต้น

ข้อ 6 การเคลื่อนย้ายข้ามแดนระหว่างภาคี

1. รัฐผู้ส่งออกต้องแจ้งหรือกำหนดให้ผู้ก่อกำเนิดหรือผู้ส่งออกแจ้งเป็นลายลักษณ์อักษรผ่านหน่วยงานผู้มีอำนาจของรัฐผู้ส่งออก หน่วยงานผู้มีอำนาจของรัฐที่เกี่ยวข้องทราบถึงการเคลื่อนย้ายข้ามแดนของของเสียอันตรายหรือของเสียอื่น การแจ้งดังกล่าวจะต้องประกอบด้วยเอกสารและข้อมูลข่าวสารตามที่ระบุไว้ในภาคผนวก 5 ก. ที่ทำขึ้นในภาษาซึ่งเป็นที่ยอมรับของรัฐที่นำเข้า การแจ้งไปยังรัฐที่เกี่ยวข้องแต่ละฝ่ายให้ทำเพียงครั้งเดียวเท่านั้น

2. รัฐผู้นำเข้าจะตอบผู้แจ้งเป็นลายลักษณ์อักษร ในการยินยอมให้มีการเคลื่อนย้ายโดยมีหรือไม่มีเงื่อนไขในการปฏิเสธการอนุญาตให้มีการเคลื่อนย้ายหรือในการขอข้อมูลข่าวสารเพิ่มเติม สำเนาคำตอบสุดท้ายของรัฐผู้นำเข้าจะต้องส่งไปให้หน่วยงานผู้มีอำนาจของรัฐที่เกี่ยวข้องซึ่งเป็นภาคี

3. รัฐที่ผู้ส่งออกต้องไม่อนุญาตให้ผู้กำเนิดหรือผู้ส่งออกเริ่มการเคลื่อนย้ายข้ามแดนจนกว่าจะได้รับคำยืนยันเป็นลายลักษณ์อักษรว่า

(ก) ผู้แจ้งได้รับคำยินยอมเป็นลายลักษณ์อักษรจากรัฐผู้นำเข้า และ

(ข) ผู้แจ้งได้รับการยืนยันจากรัฐผู้นำเข้าถึงความมีอยู่ของสัญญาระหว่างผู้ส่งออกและผู้กำจัด ซึ่งระบุถึงการจัดการของเสียที่กล่าวถึงที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม

4. รัฐที่ถูกนำผ่านแต่ละรัฐซึ่งเป็นภาคีจะต้องตอบรับการแจ้งโดยพลันไปยังผู้แจ้ง หลังจากนั้นรัฐนั้นอาจจะตอบไปยังผู้แจ้งเป็นลายลักษณ์อักษรภายใน 60 วัน ยินยอมให้มีการเคลื่อนย้ายโดยมีหรือไม่มีเงื่อนไข ปฏิเสธการอนุญาตให้มีการเคลื่อนย้ายหรือการขอข้อมูลข่าวสาร รัฐผู้ส่งออกต้องไม่อนุญาตให้เริ่มการเคลื่อนย้ายข้ามแดนจนกว่าจะได้รับคำยินยอมเป็นลายลักษณ์อักษรจากรัฐที่ถูกนำผ่านแดน  อย่างไรก็ตามหากเมื่อใดก็ตามที่ภาคีวินิจฉัยว่าไม่ต้องการคำยินยอมเป็นลายลักษณ์อักษรล่วงหน้า ไม่ว่าจะเป็นการทั่วไปหรือภายใต้เงื่อนไขเฉพาะสำหรับการ เคลื่อนย้ายข้ามแดนที่เป็นการของเสียอันตรายหรือของเสียอื่นผ่านแดนหรือเปลี่ยนแปลงข้อกำหนดของตนในเรื่องนี้ภาคีนั้นจะต้องแจ้งโดยทันทีไปยังภาคีอื่นเกี่ยวกับการวินิจฉัยของตนตาม ข้อ 13ในกรณีหลังนี้ หากรัฐที่มีการส่งออกไม่ได้รับคำตอบภายใน 60 วัน นับตั้งแต่วันที่ได้รับการแจ้งโดยรัฐที่ส่งออกอาจอนุญาตให้มีการส่งออกผ่านรัฐที่ถูกนำผ่านแดนได้

5. ในกรณีที่มีการเคลื่อนย้ายของเสียข้ามแดนในที่ซึ่งของเสียนั้นได้รับการกำหนดตามกฎหมายหรือได้รับการพิจารณาให้เป็นของเสียอันตรายเฉพาะ

(ก) โดยรัฐผู้ส่งออก ข้อกำหนดของวรรค 9 ของข้อนี้ ซึ่งใช้บังคับกับผู้นำเข้าหรือรัฐผู้กำจัด และรัฐที่นำเข้าต้องใช้บังคับโดยอนุโลมกับผู้ส่งออกและรัฐผู้ส่งออก ตามลำดับ

(ข) โดยรัฐผู้นำเข้า หรือโดยรัฐผู้นำเข้าและรัฐที่ถูกนำผ่านซึ่งเป็นภาคี ข้อกำหนดของวรรค 1 3 4 และ 6 ของข้อนี้ ซึ่งใช้บังคับกับผู้ส่งออกและรัฐผู้ส่งออก ต้องใช้บังคับโดยอนุโลมกับผู้นำเข้าหรือผู้กำจัด และรัฐผู้นำเข้าตามลำดับ หรือ

(ค) โดยรัฐถูกนำผ่านซึ่งเป็นภาคี ข้อกำหนดของวรรค 4 ต้องใช้บังคับกับรัฐ ดังกล่าว

 6. รัฐผู้ส่งออกภายใต้คำยินยอมเป็นลายลักษณ์อักษรของรัฐที่เกี่ยวข้องอาจอนุญาตให้ผู้ก่อกำเนิดหรือผู้ส่งออกใช้การแจ้งทั่วไป ในกรณีที่ของเสียอันตรายหรือของเสียอื่นมีลักษณะทางกายภาพและเคมีเช่นเดียวกันถูกส่ง เป็นประจำไปยังผู้กำจัดรายเดียวกันของรัฐผู้นำเข้าและในกรณีที่มีการนำผ่านแดน ผ่านสำนักงานศุลกากร ขาเข้าและขาออกเดียวกันของรัฐผู้นำเข้าและในกรณีที่มีการนำผ่านแดน ผ่านสำนักงานศุลกากรขาเข้าและขาออกเดียวกันของรัฐที่นำผ่านแดน

7. รัฐที่เกี่ยวข้องอาจทำคำยินยอมเป็นลายลักษณ์อักษรสำหรับการใช้การแจ้งทั่วไปที่อ้างถึงในวรรค 6 ภายใต้การให้ข้อมูลข่าวสารบางประการให้ เช่น ปริมาณที่แน่ชัด หรือบัญชีรายการของเสียอันตรายหรือของเสียอื่นที่ถูกขนส่งในแต่ละครั้ง

8. การแจ้งทั่วไปและคำยินยอมเป็นลายลักษณ์อักษรที่อ้างถึงในวรรค 6 และ 7 อาจครอบคลุมการขนส่งของเสียอันตรายหรือของเสียอื่นหลายครั้งในช่วงระยะเวลานานที่สุด 12 เดือน

9. ภาคีต้องกำหนดให้แต่ละบุคคลที่รับผิดชอบในการเคลื่อนย้ายข้ามแดนของของเสียอันตรายหรือของเสียอื่น ลงนามในเอกสารกำกับการเคลื่อนย้ายเมื่อส่งมอบหรือรับของเสียที่เป็นปัญหา ภาคีต้องกำหนดด้วยว่าให้ผู้กำจัดแจ้งให้ทั้งผู้ส่งออกและหน่วยงานที่มีอำนาจของรัฐที่ส่งออกทราบถึงการได้รับของเสียที่เป็นปัญหาและภายในเวลาอันควร ให้ทราบว่าการกำจัดได้เสร็จสิ้นลงแล้วตามที่ได้ระบุไว้ในคำแจ้ง หากภายในรัฐผู้ส่งออกไม่ได้รับข้อมูลข่าวสารดังกล่าว หน่วยงานผู้มีอำนาจของรัฐผู้ส่งออกหรือผู้ส่งออกจะแจ้งให้รัฐผู้นำเข้าทราบตามนั้น

10. การแจ้งและการตอบซึ่งกำหนดไว้โดยข้อนี้จะต้องส่งไปยังหน่วยงานผู้มีอำนาจของภาคีที่เกี่ยวข้อง หรือไปยังหน่วยงานของรัฐบาลที่เหมาะสมในกรณีของประเทศที่มิได้เป็นภาคี

11. การเคลื่อนย้ายข้ามแดนของของเสียอันตรายหรือของเสียอื่นจะต้องได้รับการประกันภัย ประกันทัณฑ์บน หรือหลักประกันทางการเงินอื่นตามที่อาจถูกกำหนดโดยรัฐผู้นำเข้าหรือรัฐผู้นำผ่านแดนซึ่งเป็นภาคี

ข้อ 7 การเคลื่อนย้ายข้ามแดนจากภาคีผ่านรัฐที่มิได้เป็นภาคี

ข้อ 8 หน้าที่ในการนำกลับ

ข้อ 9 การขนย้ายที่ผิดกฎหมาย

เพื่อความมุ่งประสงค์ของอนุสัญญานี้ การเคลื่อนย้ายข้ามแดนของของเสียอันตรายหรือของเสียอื่น

(ก) โดยปราศจากการแจ้งตามบทบัญญัติของอนุสัญญานี้ไปยังรัฐที่เกี่ยวข้องทั้งปวง หรือ

(ข) โดยปราศจากการยินยอมตามบทบัญญัติของอนุสัญญานี้ของรัฐที่เกี่ยวข้อง หรือ

(ค) ด้วยการยินยอมจากรัฐที่เกี่ยวข้องที่ได้มาโดยการปลอมแปลง การสำแดงเท็จหรือกลฉ้อฉล หรือ

(ง) ที่ไม่สอดคล้องในสาระสำคัญกับเอกสารอื่นๆ หรือ

(จ) ซึ่งเป็นผลให้มีการกำจัดของเสียอันตรายหรือของเสียอื่นอย่างจงใจ (เช่น การถ่ายทิ้ง) โดยขัดต่ออนุสัญญานี้และหลักการทั่วไปของกฎหมายระหว่างประเทศทั่วไป ให้ถือว่าเป็นการขนย้ายที่ผิดกฎหมาย

2. ในกรณีการเคลื่อนย้ายข้ามแดนของของเสียอันตรายหรือของเสียอื่นที่ถือว่าเป็นการขนย้ายที่ผิดกฎหมาย เป็นผลเนื่องมาจากการกระทำในส่วนของผู้ส่งออกหรือผู้ก่อกำเนิด รัฐผู้ส่งออกจะต้องประกันว่าของเสียที่เป็นปัญหาต้อง

(ก) ถูกนำกลับไปโดยผู้ส่งออกหรือผู้ก่อกำเนิด หรือหากจำเป็นโดยตนเองไปยังรัฐที่ส่งออกหรือหากไม่สามารถทำในทางปฏิบัติ หากจำเป็นหรือหากไม่สามารถทำได้ในทางปฏิบัติ

(ข) หรือมิฉะนั้นจะถูกกำจัดตามบทบัญญัติของอนุสัญญานี้ภายใน 30 วัน นับแต่เวลารัฐผู้ส่งออกได้รับแจ้งเกี่ยวกับการขนย้ายที่ผิดกฎหมายหรือภายในระยะเวลาอื่นตามที่รัฐที่เกี่ยวข้องอาจตกลงเพื่อวัตถุประสงค์นี้ ภาคีที่เกี่ยวข้องไม่คัดค้าน ขัดขวางหรือห้ามการส่งของเสียเหล่านี้กลับไปยังรัฐผู้ส่งออก

3. ในกรณีที่การเคลื่อนย้ายข้ามแดนของของเสียอันตรายหรือของเสียอื่น ที่ถือว่าเป็นการขนย้ายที่ผิดกฎหมายเป็นผลเนื่องมาจากการกระทำในส่วนของผู้นำเข้าหรือผู้กำจัด รัฐผู้นำเข้าต้องประกันว่าของเสียที่เป็นปัญหาได้รับการกำจัดที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมโดยผู้นำเข้าหรือผู้กำจัด หรือหากจำเป็นโดยตนเองภายใน 30 วัน นับแต่เวลาที่การขนย้ายที่ผิดกฎหมายเป็นที่ล่วงรู้ของรัฐที่นำเข้าหรือภายในระยะเวลาอื่นซึ่งรัฐที่เกี่ยวข้องอาจตกลงเพื่อวัตถุประสงค์นี้ ภาคีที่เกี่ยวข้องต้องให้ความร่วมมือตามที่จำเป็นในการกำจัดของเสียที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม

4. ในกรณีที่ไม่สามารถกำหนดความรับผิดชอบในการขนย้ายที่ผิดกฎหมายว่าเป็นของผู้ส่งออกหรือผู้ก่อกำเนิดหรือเป็นของผู้นำเข้าหรือผู้กำจัด ภาคีที่เกี่ยวข้องหรือภาคีอื่น ตามเหมาะสม ต้องประกัน โดยการผ่านการให้ความร่วมมือกำจัด ของเสียที่เป็นปัญหาได้รับการกำจัดอย่างเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ไม่ว่าในรัฐผู้ส่งออกหรือรัฐผู้นำเข้า หรือที่อื่นตามที่เหมาะสม

5. ภาคีแต่ละฝ่ายต้องออกกฎหมายแห่งชาติที่เหมาะสมเพื่อป้องกันและลงโทษการขนย้ายที่ผิดกฎหมาย ภาคีต้องร่วมมือกันโดยมุ่งให้บรรลุวัตถุประสงค์ของข้อนี้

ข้อ 10 ความร่วมมือระหว่างประเทศ

1. ภาคีต้องร่วมมือกันและกันเพื่อปรับปรุงและบรรลุผลสำเร็จในการจัดการของเสียอันตรายและของเสียอื่นที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม

2. เพื่อวัตถุประสงค์นี้ ภาคีต้อง

(ก) เมื่อได้รับการร้องขอจัดให้มีข้อมูล ไม่ว่าระดับทวิภาคีหรือพหุภาคี โดยมุ่งที่จะส่งเสริมการจัดการ ของเสียอันตรายและของเสียอื่น สิ่งแวดล้อม รวมทั้งการทำให้มีความสอดคล้องกันในด้านมาตรฐานทางวิชาการและทางปฏิบัติสำหรับการจัดการของเสียอันตรายและของเสียอื่น ที่เพียงพอ

(ข) ร่วมมือในการติดตามตรวจสอบผลกระทบของการจัดการของเสียอันตรายต่อมนุษย์และสิ่งแวดล้อม

(ค) ร่วมมือภายใต้กฎหมาย ระเบียบข้อบังคับและนโยบายแห่งชาติของตน ในการพัฒนาและนำเทคโนโลยีใหม่ที่เป็นมิตรกับต่อสิ่งแวดล้อมซึ่งก่อให้เกิดของเสียน้อยมาใช้และทำการปรับปรุงเทคโนโลยีที่ ใช้อยู่โดยมุ่งที่จะกำจัดการเกิดของเสียอันตรายและของเสียอื่นให้มากที่สุดเท่าที่จะปฏิบัติได้ เพื่อให้ได้มาซึ่งวิธีที่มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้นเพื่อประกันการจัดการที่เป็นมิตรกับด้านสิ่งแวดล้อม รวมทั้งการศึกษาผลกระทบทางด้านเศรษฐกิจสังคม และสิ่งแวดล้อมในการนำเอาเทคโนโลยีใหม่หรือที่ได้ปรับปรุงแล้วมาใช้

(ง) ร่วมมืออย่างจริงจังภายใต้กฎหมาย ระเบียบข้อบังคับและนโยบายแห่งชาติของตน ในการถ่ายทอดทางเทคโนโลยี และระบบการของเสียอันตรายและของเสียอื่นที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ภาคีทั้งหลายต้องร่วมมือในการพัฒนาความสามารถทางวิชาการระหว่างภาคีด้วยกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งภาคีซึ่งอาจต้องการและร้องของความช่วยเหลือทางด้านวิชาการในสาขานี้

(จ) ร่วมมือในการพัฒนาแนวทางและ/หรือหลักปฏิบัติทางวิชาการที่เหมาะสม

3. ภาคีต้องใช้วิธีการร่วมมือที่เหมาะสมเพื่อที่จะช่วยเหลือประเทศกำลังพัฒนาในการปฏิบัติตามอนุวรรค (ก) (ข) (ค) และ (ง) และของวรรค 2 ของข้อ 4

4. พิจารณาถึงความต้องการของประเทศกำลังพัฒนาไม่เฉพาะแต่ ความร่วมมือระหว่างภาคีและองค์การระหว่างประเทศที่มีอำนาจได้รับการสนับสนุนเพื่อส่งเสริมในบรรดาสิ่งทั้งหลาย จิตสำนึกของประชาชน การพัฒนาการจัดการของเสียอันตรายและของเสียอื่นที่เหมาะสม และการรับเอาเทคโนโลยีใหม่ซึ่งก่อให้เกิดของเสียน้อยมาใช้

ข้อ 11 ความตกลงทวิภาคี พหุภาคีและระดับภูมิภาค

1. ไม่ว่าบทบัญญัติของข้อ 4 วรรค 5 จะบัญญัติประการใด ภาคีอาจทำความตกลงทวิภาคี พหุภาคี และระดับภูมิภาค เกี่ยวกับการเคลื่อนย้ายของเสียอันตรายหรือของเสียอื่นกับรัฐที่เป็นภาคีหรือมิได้เป็นภาคีโดยมีเงื่อนไขว่า ความตกลงหรือข้อตกลงเช่นว่าจะต้องไม่ผิดไปจากการจัดการของเสียอันตรายและของเสียอื่นที่เป็นมิตรกับ สิ่งแวดล้อมตามที่กำหนดไว้ในอนุสัญญานี้ ความตกลงหรือข้อตกลงเหล่านี้ต้องกำหนดบทบัญญัติที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมไม่น้อยกว่าที่บัญญัติไว้โดยอนุสัญญานี้ โดยอย่างยิ่งต้องคำนึงถึงผลประโยชน์ของประเทศกำลังพัฒนาด้วย

2. ภาคีทั้งปวงต้องแจ้งให้สำนักเลขาธิการทราบถึงความตกลงหรือข้อตกลงทวิภาคี พหุภาคี หรือระดับภูมิภาคที่อ้างถึงในวรรค 1 และความตกลงหรือข้อตกลงฉบับอื่น ๆ ที่ได้ทำไว้ก่อนอนุสัญญาฉบับนี้มีผลใช้บังคับกับตน เพื่อวัตถุประสงค์ในการควบคุมการเคลื่อนย้ายข้ามแดนของของเสียอันตรายและของเสียอื่นซึ่งมีขึ้นทั้งหมดในระหว่างภาคีของความตกลงเช่นว่า บทบัญญัติแห่งอนุสัญญานี้จะไม่กระทบกระเทือนต่อการเคลื่อนย้ายข้ามแดนที่มีขึ้นภายใต้ความตกลงเช่นว่า โดยมีเงื่อนไขว่าต้องสอดคล้องกับการจัดการของเสียอันตรายและของเสียอื่นที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ตามที่กำหนดไว้ในอนุสัญญานี้

ข้อ 12 การปรึกษาหารือว่าด้วยความรับผิด

ภาคีต้องร่วมมือกันโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ที่จะให้มีการรับเอาพิธีที่กำหนดหลักเกณฑ์และวิธีดำเนินการที่เหมาะสม ในเรื่องความรับผิดและการชดใช้ความเสียหายอันเนื่องมาจากการเคลื่อนย้ายข้ามแดนและการกำจัดของเสียอันตรายและของเสียอื่น

ข้อ 13 การส่งข้อมูล

1. เมื่อใดก็ตามที่ตนทราบภาคีต้องให้ประกันว่าในกรณีที่เกิดอุบัติเหตุระหว่างการเคลื่อนย้ายข้ามแดนของของเสียอันตรายหรือของเสียอื่น หรือเพื่อการจัดการของเสียดังกล่าว ซึ่งอาจก่อให้เกิดความเสี่ยงต่อสุขภาพอนามัยของมนุษย์และสิ่งแวดล้อมในรัฐอื่น รัฐเหล่านั้นจะต้องได้รับแจ้งในทันที

2. ภาคีจะแจ้งแก่กัน ผ่านสำนักเลขาธิการถึงเรื่อง

(ก) การเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับการแต่งตั้งหน่วยงานผู้มีอำนาจและ/หรือศูนย์ประสานงานตามข้อ 5

(ข) การเปลี่ยนแปลงคำนิยามแห่งชาติของของเสียอันตรายตามข้อ 3 และโดยเร็วที่สุดที่จะเป็นไปได้

(ค) ข้อตัดสินใจของตนที่จะไม่ยินยอมทั้งหมดหรือบางส่วนในการนำเข้าของเสียอันตราย หรือของเสียอื่นเพื่อการกำจัดในพื้นที่ภายใต้เขตอำนาจของชาติ

(ง) ข้อตัดสินใจของตนในการกำจัดหรือห้ามการส่งออกของเสียอันตรายหรือของเสียอื่น

(จ) ข้อมูลข่าวสารอื่นใดที่กำหนดไว้ตามวรรค 4 ของข้อนี้

3. โดยสอดคล้องกับกฎหมายและระเบียบข้อบังคับแห่งชาติ ภาคีต้องส่งรายงานของปีปฏิทินก่อนหน้านี้ผ่านสำนักเลขาธิการไปยังที่ประชุมภาคีซึ่งจัดตั้งขึ้นภายใต้ข้อ 15 ก่อนสิ้นสุดปีปฏิทินแต่ละปีโดยมีข้อมูลข่าวสารดังต่อไปนี้

(ก) หน่วยงานผู้มีอำนาจและศูนย์ประสานงานที่ตนได้แต่งตั้งตามข้อ 5

(ข) ข้อมูลเกี่ยวกับการเคลื่อนย้ายข้ามแดนซึ่งของเสียอันตราย หรือของเสียอื่น ซึ่งภาคีเกี่ยวข้องด้วย โดยรวมถึง

(1) ปริมาณของเสียอันตรายและของเสียอื่นที่ส่งออก ชนิด จุดหมายปลายทาง ประเทศที่ถูกนำผ่านแดนทั้งหมด วิธีการกำจัดตามที่ระบุไว้ในการตอบรับการแจ้งให้ทราบ

(2) จำนวนของเสียอันตรายและของเสียอื่นที่นำเข้า ชนิด ลักษณะ ต้นทางและวิธีการกำจัด

(3) การกำจัดที่มิได้มีการดำเนินการไปตามที่กำหนดไว้

(4) ความพยายามที่จะบรรลุผลสำเร็จในการลดปริมาณของเสียอันตรายหรือของเสียอื่น ที่จะต้องมีการเคลื่อนย้ายข้ามแดน

(ค) ข้อมูลว่าด้วยมาตรการที่ภาคีนำมาใช้เพื่อการปฏิบัติตามอนุสัญญานี้

(ง) ข้อมูลที่ว่าด้วยสถิติที่ถูกต้องที่มีอยู่ ซึ่งภาคีรวบรวมไว้เกี่ยวกับผลกระทบที่มีต่อสุขภาพอนามัยของมนุษย์และสิ่งแวดล้อมจากการก่อกำเนิดการขนส่งและการกำจัดของเสียที่เป็นอันตรายหรือของเสียอื่น

(จ) ข้อมูลเกี่ยวกับข้อตกลงและข้อตกลงทวิภาคี พหุภาคีและระดับภูมิภาคซึ่งได้มีการทำตามข้อ 11 ของอนุสัญญานี้

(ฉ) ข้อมูลว่าด้วยอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นระหว่างการเคลื่อนย้ายข้ามแดนและการกำจัดของเสียอันตรายและของเสียอื่น และมาตรการที่ได้ดำเนินการไปแล้วเพื่อจัดการกับอุบัติเหตุเหล่านั้น

(ช) ข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับทางเลือกในการกำจัดที่ปฏิบัติอยู่ภายในพื้นที่ภายใต้เขตอำนาจของประเทศตน

(ซ) ข้อมูลว่าด้วยมาตรการที่ดำเนินการไปเพื่อการพัฒนาเทคโนโลยีในการลดและ/หรือการกำจัด การก่อให้เกิดของเสียอันตรายและของเสียอื่น และ

(ฌ) เรื่องอื่นซึ่งที่ประชุมภาคีพิจารณาเห็นว่าเกี่ยวข้อง

4. โดยสอดคล้องกับกฎหมายและข้อบังคับแห่งชาติ ภาคีต้องประกันว่าสำเนาการแจ้งเกี่ยวกับการให้เคลื่อนย้ายข้ามแดนของของเสียอันตรายหรือของเสียอื่น และการตอบรับการแจ้งนั้นได้ถูกส่งไปยังสำนักเลขาธิการ เมื่อภาคีที่พิจารณาว่า สิ่งแวดล้อมของตนอาจจะได้รับผลกระทบจากการเคลื่อนย้ายข้ามแดนได้ร้องขอให้
กระทำเช่นนั้น

ข้อ 14 ประเด็นด้านการเงิน

1. ตามความแตกต่างในแต่ละภูมิภาคและอนุถูมิภาค ภาคีตกลงว่า ควรจัดตั้งศูนย์ระดับภูมิภาคหรืออนุภูมิภาค เพื่อการฝึกอบรมและการถ่ายทอดทางเทคโนโลยีเกี่ยวกับการจัดการของเสียอันตรายและของเสียอื่น และการลดการก่อกำเนิดของเสีย ภาคีต้องตัดสินใจเรื่องจัดตั้งกลไกที่เหมาะสมในการจัดหาหาทุนในลักษณะที่เป็นไปโดยความสมัครใจ

2. ภาคีต้องพิจารณาการจัดตั้งกองทุนหมุนเวียนเพื่อช่วยเหลือในชั่วคราวในสถานการณ์ฉุกเฉิน เพื่อลดความเสียหายให้เหลือน้อยที่สุดจากอุบัติเหตุที่จะเกิดขึ้นจากการเคลื่อนย้ายข้ามแดนของของเสียอันตรายและของเสียอื่นหรือเกิดขึ้นระหว่างการกำจัดของเสียเหล่านั้น

ข้อ 15 ที่ประชุมใหญ่ภาคี

1. โดยการนี้ที่ประชุมใหญ่ภาคีได้ถูกจัดตั้งขึ้น การประชุมครั้งแรกของที่ประชุมใหญ่ภาคีจะจัดขึ้นโดยผู้อำนวยการบริหารของยูเอ็นอีพี ในเวลาไม่เกิน 1 ป ีหลังจากอนุสัญญานี้มีผลบังคับใช้ หลังจากนั้น การประชุมสามัญของที่ประชุมภาคี จะมีขึ้นเป็นประจำในช่วงเวลาที่จะกำหนดโดยที่ประชุมในการประชุมครั้งแรก

2. การประชุมวิสามัญของที่ประชุมใหญ่ภาคีต้องถูกจัดขึ้นในเวลาอื่นตามที่ที่ประชุมใหญ่อาจเห็นสมควรว่าจำเป็นหรือตามคำร้องขอเป็นลายลักษณ์อักษรของภาคีใด โดยมีเงื่อนไขว่า จะต้องได้รับการสนับสนุนจากภาคีอย่างน้อย หนึ่งในสามภายในเวลาหก เดือนหลังจากที่ภาคีได้รับแจ้งจากสำนักเลขาธิการให้ทราบถึงคำร้องขอดังกล่าว

3. ที่ประชุมใหญ่ภาคีต้องตกลงกันโดยฉันทามติในการรับเอาระเบียบข้อบังคับประชุมใหญ่และขององค์การย่อยซึ่งที่ประชุมจัดตั้งขึ้นรวมทั้งกฎทางการเงิน ที่กำหนดโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อการมีส่วนร่วมทางด้านการเงินของภาคีภายใต้อนุสัญญานี้

4. ในการประชุมใหญ่ครั้งแรก ภาคีต้องพิจารณามาตรการเพิ่มเติมใดที่จำเป็นในการช่วยเหลือให้ตนให้ปฏิบัติหน้าที่ได้บรรลุตามความรับผิดชอบอย่างเต็มที่เกี่ยวกับการคุ้มครองและรักษาสิ่งแวดล้อมทางทะเลในบริบทของอนุสัญญานี้

5. ที่ประชุมใหญ่ภาคีต้องติดตามทบทวนและประเมินผลการปฏิบัติตามอย่างมีประสิทธิภาพของอนุสัญญานี้อย่างต่อเนื่อง นอกจากนี้ยังต้อง

(ก) สนับสนุนการประสานนโยบายที่เหมาะสม กลยุทธ์และมาตรการที่จะลดอันตรายให้ต่ำที่สุดจากของเสียอันตรายและของเสียต่อสุขอนามัยของมนุษย์และสิ่งแวดล้อม ให้เหลือน้อยที่สุด

(ข) พิจารณาและรับเอาข้อแก้ไขของอนุสัญญานี้ และภาคผนวกตามที่จำเป็นโดยคำนึงถึงในบรรดาสิ่งแวดล้อม ไม่เฉพาะแต่ข้อมูลข่าวสารทางด้านวิทยาศาสตร์ วิชาการ เศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อม

(ค) พิจารณาและดำเนินการกิจกรรมเพิ่มเติมที่กำหนดเพื่อให้บรรลุผลสำเร็จตามความมุ่งประสงค์ของอนุสัญญานี้ โดยอาศัยประสบการณ์ที่ได้รับจากผลบังคับของอนุสัญญาและผลบังคับของความตกลงและข้อตกลงที่กำหนดไว้ในข้อ 11

(ง) พิจารณาและรับเอาพิธีสารตามที่จำเป็น และ

(จ) จัดตั้งองค์กรย่อยตามที่เห็นสมควรว่าจะเป็นเพื่อการปฏิบัติตามอนุสัญญานี้

6. สหประชาชาติ ทบวงการชำนัญพิเศษของสหประชาชาติ ตลอดจนรัฐใดที่มิได้เป็นภาคีของอนุสัญญานี้ อาจมีผู้แทนในการประชุมใหญ่ภาคีในฐานะผู้สังเกตการณ์ องค์กรหรือตัวแทนอื่นไม่ว่าจะเป็นระดับชาติหรือระดับนานาชาติ รัฐบาลหรือมิใช่รัฐบาลซึ่งมีคุณสมบัติเหมาะสมในสาขาที่เกี่ยวกับของเสียอันตรายหรือของเสียอื่น ซึ่งได้แจ้งสำนักเลขาธิการแล้วว่า ประสงค์จะมีผู้แทนในฐานะผู้สังเกตการณ์ในการประชุมของที่ประชุมภาคี อาจได้รับการยอมรับหาก หนึ่งในสาม ของภาคีที่มาประชุมไม่คัดค้าน การยอมรับและการเข้าร่วมประชุมของผู้สังเกตการณ์ให้ขึ้นอยู่กับระเบียบ ข้อบังคับการประชุมตามขั้นตอนที่รับเอาโดยที่ประชุมใหญ่ภาคี

7. 3 ปี หลังจากอนุสัญญานี้มีผลใช้บังคับ และอย่างน้อยทุก 6 ปี หลังจากนั้น ที่ประชุมภาคีจะดำเนินการประเมินผลประสิทธิภาพของอนุสัญญา และหากเห็นสมควรว่าจำเป็นจะพิจารณาการห้ามโดยสิ้นเชิงหรือเพียงบางส่วนต่อการเคลื่อนย้ายข้ามแดนของเสียอันตรายและของเสียอื่น โดยคำนึงถึงข้อมูลข่าวสารล่าสุดทางด้านวิทยาศาสตร์ สิ่งแวดล้อม วิชาการและเศรษฐกิจ

ข้อ 16 สำนักเลขาธิการ

1. หน้าที่ของสำนักเลขาธิการ คือ

(ก) จัดและให้การบริการต่างๆ แก่การประชุมตามที่กำหนดไว้ในข้อ 15 และ 17

(ข) จัดเตรียมและส่งรายงานโดยอาศัยข้อมูลข่าวสารที่ได้รับตามข้อ 3 4 6 11 และ 13 รวมทั้งข้อมูลที่ได้จากการประชุมองค์กรย่อยซึ่งจัดตั้งขึ้นตามข้อ 15 ตลอดจนข้อมูลข่าวสารที่ได้จากองค์ภาวะที่เกี่ยวข้องของรัฐบาลและมิใช่รัฐบาลตามที่เหมาะสม

(ค) จัดเตรียมรายงานเกี่ยวกับกิจกรรมซึ่งตนได้ปฏิบัติตามหน้าที่ของตนภายใต้อนุสัญญา นี้และนำเสนอรายงานต่อที่ประชุมใหญ่ภาคี

(ง) ประกันว่ามีการประสานงานที่จำเป็นกับองค์กรระหว่างประเทศที่เกี่ยวข้อง และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเข้าทำข้อตกลงด้านการบริหาร ด้านสัญญา ตามที่อาจกำหนดเพื่อการปฏิบัติหน้าที่ของตนอย่างมีประสิทธิภาพ

(จ) ติดต่อกับศูนย์ประสานงานและหน่วยงานผู้มีอำนาจซึ่งจะจัดตั้งขึ้นโดยภาคี ตามข้อ 5 ของอนุสัญญานี้

(ฉ) รวบรวมข้อเกี่ยวกับสถานที่และสิ่งอำนวยความสะดวกในประเทศของภาคีซึ่งเป็นที่กำจัดของเสียอันตรายและของเสียอื่นของตน และเวียนข้อมูลนี้ให้แก่ภาคีทราบ

(ช) รับและส่งข้อสนเทศจากและไปยังภาคีเกี่ยวกับ

- แหล่งความช่วยเหลือและการฝึกอบรมทางวิชาการ
- ความรู้ทางวิชาการและวิทยาศาสตร์ที่มีอยู่
- แหล่งให้คำแนะนำ และความรู้ความชำนาญและ
- ทรัพยากรที่มีอยู่ในด้านต่าง ๆ โดยมุ่งที่จะช่วยเหลือภาคีเมื่อได้รับการขอร้อง เช่น
- การดูแลระบบการแจ้งตามอนุสัญญานี้
- การจัดการของเสียอันตรายและของเสียอื่น
- เทคโนโลยีที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวกับของเสียอันตรายและของเสียอื่น เช่น เทคโนโลยีทำให้เกิดของเสียในปริมาณน้อยและที่ไม่ก่อให้เกิดของเสีย
- การประเมินขีดความสามารถในการกำจัดและสถานที่กำจัด
- การติดตามตรวจสอบของเสียอันตรายและของเสียอื่น และ - การตอบสนองในกรณีฉุกเฉิน

(ซ) เมื่อได้รับการร้องขอ ให้ข้อมูลแก่ภาคีเกี่ยวกับที่ปรึกษา หรือบริษัทที่ปรึกษาที่มีความสามารถทางวิชาการที่จำเป็นในสาขาซึ่งสามารถช่วยเหลือภาคีในการพิจารณาตรวจสอบการแจ้งเกี่ยวกับการเคลื่อนย้ายข้ามแดน ความสอดคล้องของการขนส่งของเสียอันตรายหรือของเสียอื่นกับการแจ้งที่เกี่ยวข้องและ/หรือข้อเท็จจริงที่ว่าสถานที่กำจัดของเสียอันตรายหรือของเสียอื่นที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม เมื่อภาคีมีเหตุผลที่จะเชื่อว่าของเสียที่กล่าวถึงจะไม่ได้รับจัดการที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม การตรวจสอบเช่นว่าใดจะได้ไม่คิดค่าใช้จ่ายจากสำนักเลขาธิการ

(ฌ) ช่วยเหลือภาคีเมื่อได้รับการร้องขอในการระบุกรณีการขนส่งที่ผิดกฎหมาย และเวียนโดยทันทีให้ภาคีที่เกี่ยวข้องทราบถึงข้อมูลใดก็ตามที่ตนได้รับเกี่ยวกับการขนส่งที่ผิดกฎหมาย

(ญ) ร่วมมือกับภาคีและองค์การระหว่างประเทศและหน่วยงานที่มีอำนาจที่เกี่ยวข้องในการจัดหาผู้เชี่ยวชาญและอุปกรณ์ เพื่อความมุ่งประสงค์ในการให้ความช่วยเหลือโดยเร็วแก่รัฐเมื่อเกิดสถานการณ์ฉุกเฉินขึ้น และ

(ฎ) ปฏิบัติหน้าที่อื่นที่เกี่ยวข้องกับความมุ่งประสงค์แห่งอนุสัญญานี้ ตามที่ที่ประชุมของภาคีอาจพิจารณากำหนด

2.ยูเอ็นอีพีจะปฏิบัติหน้าที่สำนักเลขาธิการเป็นการชั่วคราวไปจนกว่าจะสิ้นสุดการประชุมครั้งแรกของที่ประชุมใหญ่ภาคีซึ่งจัดขึ้นตามข้อ 15

3. ในการประชุมครั้งแรก ที่ประชุมใหญ่ภาคีจะแต่งตั้งสำนักเลขาธิการจากองค์การระหว่างประเทศที่มีความสามารถที่มีอยู่ ซึ่งได้แสดงความตั้งใจที่จะปฏิบัติหน้าที่ของเลขาธิการภายใต้อนุสัญญานี้ ในการประชุมครั้งแรกนี้ ที่ประชุมภาคีจะประเมินผลการปฏิบัติงานของเลขาธิการชั่วคราวในหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายด้วย โดยเฉพาะภายใต้วรรค 1 ข้างต้น และจะพิจารณากำหนดโครงสร้างที่เหมาะสมสำหรับหน้าที่เหล่านั้น

ข้อ 17 การแก้ไขอนุสัญญา

1. ภาคีใดอาจเสนอขอแก้ไขอนุสัญญานี้ได้และภาคีใดของพิธีสารอาจเสนอขอแก้ไขพิธีสารนั้น การแก้ไขเช่นว่าจะต้องคำนึงถึงพิจารณาด้านต่างๆไม่เฉพาะข้อพิจารณาทางด้านวิทยาศาสตร์และวิชาการที่เกี่ยวข้อง

2. ข้อแก้ไขของอนุสัญญานี้จะต้องได้รับการรับเอาในการประชุมของการประชุมใหญ่ภาคี ข้อแก้ไขของพิธีสารใด ๆ จะต้องได้รับการรับเอาในการประชุม ภาคีพิธีสารนั้น ตัวบทของข้อแก้ไขใดต่ออนุสัญญานี้หรือพิธีสารใด เว้นแต่ที่อาจกำหนดไว้เป็นอย่างอื่นในพิธีสารเช่นว่า สำนักเลขาธิการจะต้องแจ้งข้อความของข้อเสนอขอแก้ไขไปยังภาคีทั้งปวง
อย่างน้อย 6 เดือน ก่อนการประชุมที่จะมีการพิจารณาเพื่อรับเอาข้อเสนอขอแก้ไขนั้น และสำนักเลขาธิการจะต้องแจ้งข้อเสนอแก้ไขไปยังประเทศผู้ลงนามอนุสัญญาเพื่อทราบด้วย

3. ภาคีต้องพยายามทุกวิถีทางที่จะบรรลุความตกลงเกี่ยวกับข้อเสนอขอแก้ไขใดต่ออนุสัญญานี้ โดยฉันทามติ หากความพยายามเพื่อให้ได้ฉันทามติไม่ประสบผล และไม่สามารถบรรลุความตกลงกันได้ ทางเลือกสุดท้ายข้อแก้ไขต้องได้รับการรับรองโดยคะแนนเสียงส่วนใหญ่ 3 ใน 4 ของภาคีที่เข้าร่วมประชุมและออกเสียง และต้องได้รับการเสนอโดยผู้เก็บรักษาอนุสัญญาไปยังภาคีทั้งปวงเพื่อการให้สัตยาบัน การให้ความเห็นชอบ การยืนยัน หรือการยอมรับอย่างเป็นทางการ

4. วิธีดำเนินการที่กล่าวถึงในวรรค 3 ข้างต้น จะใช้กับข้อแก้ไขพิธีสารใดๆ ด้วย เว้นแต่การรับเอาข้อแก้ไขพิธีสารต้องใช้คะแนนเสียงส่วนใหญ่ 2 ใน 3 ของภาคีพิธีสารที่เข้าร่วมประชุมและออกเสียง

5. ให้เก็บรักษาสัตยาบันสาร สารให้ความเห็นชอบ สารยืนยัน หรือสารยอมรับอย่างเป็นทางการของข้อแก้ไขไว้กับผู้เก็บรักษา ข้อแก้ไขได้รับการรับเอาตามวรรค 3 หรือ 4 ข้างต้น ต้องมีผลใช้บังคับระหว่างภาคีที่ได้ให้การยอมรับภายในวันที่ 90 หลังจากที่ผู้เก็บรักษาได้รับสัตยาบันสาร สารให้ความเห็นชอบ สารยืนยัน หรือสารยอมรับอย่างเป็นทางการจากภาคีอย่างน้อย 3 ใน 4 ข้างต้นของภาคีที่ได้ยอมรับข้อแก้ไข หรืออย่างน้อย 2 ใน 3 ของภาคีพิธีสารที่เกี่ยวข้องที่ยอมรับข้อแก้ไข ยกเว้นจะเป็นไปตามที่อาจกำหนดไว้เป็นอย่างอื่นในพิธีสารเช่นว่า ข้อแก้ไขจะมีผลใช้บังคับกับภาคีอื่นใดในวันที่ 90 หลังจากภาคีนั้นมอบสัตยาบันสาร สารให้ความเห็นชอบ สารยืนยัน หรือสารยอมรับอย่างเป็นทางการของข้อแก้ไขต่อผู้เก็บรักษา

6. เพื่อความมุ่งประสงค์ของข้อนี้ “ภาคีที่เข้าประชุมและออกเสียงลงคะแนน” หมายถึง ภาคีที่อยู่ในที่ประชุมและออกเสียงยอมรับหรือปฏิเสธ

ข้อ 18 การรับเอาและการแก้ไขภาคผนวก

1. ภาคผนวกของอนุสัญญานี้หรือพิธีสารใดๆ ต้องประกอบเป็นส่วนหนึ่งของอนุสัญญานี้หรือพิธีสารเช่นว่า แล้วแต่กรณีและ เว้นแต่จะบัญญัติไว้เป็นอย่างอื่นโดยชัดแจ้ง การอ้างอิงใด ตามอนุสัญญาหรือพิธีสารของอนุสัญญานี้จะถือเป็นการอ้างอิงภาคผนวกใดของอนุสัญญาหรือพิธีสารนั้นด้วย ภาคผนวกเช่นว่าต้องจำกัดอยู่เฉพาะในเรื่องทางวิทยาศาสตร์ วิชาการ และด้านบริหาร

2. เว้นแต่ที่อาจจะมีการกำหนดไว้เป็นอย่างอื่นในพิธีสารใดๆ เกี่ยวกับภาคผนวกของพิธีสารนั้น ขั้นตอนต่อไปนี้ จะใช้กับข้อเสนอการรับเอาและการมีผลใช้บังคับของภาคผนวกเพิ่มเติมของอนุสัญญานี้หรือภาคผนวกของพิธีสาร

(ก) ภาคผนวกของอนุสัญญาและพิธีสารของอนุสัญญานี้ ต้องได้รับการเสนอและรับรองตามขั้นตอนที่กำหนดไว้ในข้อ 17 วรรค 2, 3 และ 4

(ข) ภาคีใดๆ ที่ไม่สามารถรับภาคผนวกเพิ่มเติมของอนุสัญญานี้ หรือภาคผนวกของพิธีสารใดที่ตนเป็นภาคีจะต้องแจ้งแก่ผู้เก็บรักษาเป็นลายลักษณ์อักษรภายใน 6 เดือนนับแต่วันที่ที่ผู้เก็บรักษามีหนังสือแจ้งการรับเอา ผู้เก็บรักษาต้องแจ้งไปยังภาคีทั้งปวงโดยไม่ชักช้าถึงการบอกกล่าวเช่นว่าใดๆ ที่ได้รับ ภาคีหนึ่งอาจให้การยอมรับแทนคำแถลงคัดค้านก่อนหน้านั้น และเมื่อนั้นภาคผนวกจะมีผลใช้บังคับต่อภาคีนั้น

(ค) เมื่อสิ้นสุดเวลา 6 เดือนนับแต่วันที่ผู้เก็บรักษาได้มีหนังสือเวียนให้ทราบ ภาคผนวกต้องมีผลบังคับแก่ภาคีทั้งปวงของอนุสัญญานี้หรือพิธีสารใดๆ ที่เกี่ยวข้องซึ่งมิได้มีหนังสือแจ้งตามบทบัญญัติของอนุวรรค (ข) ข้างต้น

3. การเสนอ การรับเอา และการมีผลใช้บังคับของข้อแก้ไขภาคผนวกของอนุสัญญานี้หรือพิธีสารใดๆ ต้องอยู่ภายใต้บังคับของวิธีการเดียวกันกับการเสนอ การรับรอง และการมีผลใช้บังคับของภาคผนวกของอนุสัญญา หรือภาคผนวกของพิธีสาร ภาคผนวกและข้อแก้ไขจะคำนึงตามควรไม่เฉพาะแต่ข้อพิจารณาทางด้านวิทยาศาสตร์และวิชาการที่เกี่ยวข้อง

4. หากภาคผนวกที่เพิ่มเติมหรือขอแก้ไขภาคผนวก ภาคผนวกเพิ่มเติมหรือข้อแก้ไขภาคผนวกนั้นเกี่ยวกับการแก้ไขอนุสัญญานี้หรือพิธีสารใดจะไม่มีผลใช้บังคับจนกว่าการแก้ไขอนุสัญญานี้หรือพิธีสารมีผลใช้บังคับ

ข้อ 19 การตรวจสอบ

ภาคีใดที่มีเหตุผลเชื่อได้ว่าภาคีอื่นกำลังกระทำหรือได้กระทำการเป็นการฝ่าฝืนพันธกรณีของตนภายใต้อนุสัญญานี้ อาจแจ้งสำนักเลขาธิการ และในเหตุการณ์เช่นว่า จะต้องแจ้งภาคีที่ถูกกล่าวหาในเวลาเดียวกัน และในทันทีโดยตรงหรือโดยผ่านสำนักเลขาธิการ สำนักเลขาธิการควรส่งข้อมูลข่าวสารที่เกี่ยวข้องทั้งปวงไปยังภาคต่างๆที่เกี่ยวข้อง

ข้อ 20 การระงับข้อพิพาท

1. ในกรณีที่มีข้อพิพาทระหว่างภาคีเกี่ยวกับการตีความ หรือการใช้ หรือการปฏิบัติตามอนุสัญญานี้หรือพิธีสารใดๆ ภาคีจะหาทางระงับข้อพิพาทโดยการเจรจาหรือด้วยสันติวิธีอื่นใดตามที่ตนจะเลือกได้

2. หากภาคีที่เกี่ยวข้องไม่สามารถระงับข้อพิพาทโดยวิธีดังกล่าวในวรรคก่อนได้ และหากฝ่ายในข้อพิพาทตกลงกันให้เสนอข้อพิพาทต่อศาลยุติธรรมระหว่างประเทศหรือการอนุญาโตตุลาการภายใต้เงื่อนไขที่ระบุไว้ในภาคผนวก 6 ว่าด้วยการอนุญาโตตุลาการ อย่างไรก็ตามการไม่สามารถตกลงร่วมกันได้ในการเสนอข้อพิพาทต่อศาลยุติธรรมระหว่างประเทศหรือการอนุญาโตตุลาการ จะไม่ทำให้ภาคีพ้นจากความรับผิดชอบที่จะต้องแสวงหาทางระงับข้อพิพาทต่อไป โดยวิธีที่อ้างถึงในวรรค 1

3. ในขณะที่ให้สัตยาบัน ให้การยอมรับ ให้ความเห็นชอบ ให้การยืนยันอย่างเป็นทางการหรือภาคยานุวัติอนุสัญญานี้ หรือในเวลาใดก็ตามหลังจากนั้น รัฐหรือองค์การความร่วมมือทางการเมืองและ/หรือเศรษฐกิจ อาจประกาศว่าตนยอมรับการบังคับโดยอัตโนมัติ และโดยปราศจากความตกลงพิเศษเกี่ยวกับการยอมรับพันธกรณีเดียวกันของภาคีใด

(ก) การเสนอข้อพิพาทต่อศาลยุติธรรมระหว่างประเทศ และ/หรือ

(ข) การอนุญาโตตุลาการตามวิธีดำเนินการที่ระบุไว้ในภาคผนวก 6

การประกาศเช่นว่าจะต้องได้รับการแจ้ง เป็นลายลักษณ์อักษรไปยังสำนักเลขาธิการซึ่งจะแจ้งการประกาศนั้นไปยังภาคี

ข้อ 21 การลงนาม

อนุสัญญานี้จะเปิดให้มีการลงนามโดยรัฐ โดยนามิเบีย ซึ่งทำหน้าที่แทนโดยคณะมนตรีสหประชาชาติ สำหรับนามิเบียและโดยองค์การความร่วมมือทางการเมืองและ/หรือทางเศรษฐกิจที่เมืองบาเซล ในวันที่ 22 มีนาคม ค.ศ. 1989 ที่กระทรวงต่างประเทศของสวิตเซอร์แลนด์ ณ กรุงเบิร์น ตั้งแต่วันที่ 23 มีนาคม ค.ศ. 1989 ถึง30 มิถุนายน ค.ศ. 1989 และที่สำนักงานใหญ่สหประชาชาติ กรุงนิวยอร์ค ตั้งแต่วันที่ 1 กรกฎาคม ค.ศ. 1989 ถึง 22 มีนาคม ค.ศ. 1990

ข้อ 22 การให้สัตยาบัน การยอมรับ การยืนยัน หรือการให้ความเห็นชอบอย่างเป็นทางการ

1.อนุสัญญานี้จะต้องได้รับการสัตยาบัน การยอมรับ หรือการให้ความเห็นชอบ โดยรัฐและโดยนามิเบีย ซึ่งทำหน้าที่แทนโดยคณะมนตรีสหประชาชาติสำหรับนามิเบีย และได้รับการยืนยันหรือการให้ความเห็นชอบอย่างเป็นทางการจากองค์การความร่วมมือทางการเมืองและ/หรือทางเศรษฐกิจสัตยาบันสาร สารการยอมรับสารการยืนยันหรือสารการให้ความเห็นชอบอย่างเป็นทางการจะต้องมอบไว้กับผู้เก็บรักษา

2.องค์การใดที่อ้างถึงในวรรค 1 ข้างต้นซึ่งเข้าเป็นภาคีอนุสัญญานี้โดยที่ไม่มีรัฐสมาชิกใดของตนเป็นภาคีต้องผูกพันโดยพันธกรณีทั้งปวงภายใต้อนุสัญญานี้ในกรณีขององค์การเช่นว่าซึ่งมีรัฐสมาชิกรัฐหนึ่งหรือมากกว่าของตนเป็นภาคีอนุสัญญา องค์การหรือรัฐสมาชิกของตนต้องตัดสินใจเกี่ยวกับความรับผิดชอบภายในต่อการปฏิบัติตามพันธกรณีภายใต้อนุสัญญาในกรณีเช่นว่าองค์การและรัฐสมาชิกจะไม่มีสิทธิที่จะใช้สิทธิภายใต้อนุสัญญาในเวลาเดียวกัน

3.ในสารให้คำยืนยันหรือความเห็นชอบอย่างเป็นทางการของตนองค์การที่อ้างถึงในวรรค1 ข้างต้น ต้องประกาศขอบเขตอำนาจตนในส่วนที่เกี่ยวกับเรื่องที่กำหนดโดยอนุสัญญา องค์การเหล่านี้ ต้องแจ้งผู้เก็บรักษาด้วยว่าผู้ใดจะแจ้งให้ภาคีทราบถึงการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญใดในเรื่องขอบเขตอำนาจของตนด้วย

ข้อ 23 ภาคยานุวัติ

1.อนุสัญญานี้จะเปิดให้ภาคยานุวัติโดยรัฐ โดยนามิเบีย ซึ่งทำหน้าที่แทนโดยคณะมนตรีสหประชาชาติ สำหรับนามิเบียและโดยองค์การความร่วมมือทางการเมืองและ/หรือทางเศรษฐกิจ ตั้งแต่วันหลังจากวันที่อนุสัญญานี้ ปิดการลงนาม ภาคยานุวัติสารจะต้องมอบไว้กับผู้เก็บรักษา

2. ในภาคยานุวัติสารของตน องค์การที่อ้างถึงในวรรค 1 ข้างต้นจะต้องประกาศขอบเขตอำนาจของตนในส่วนที่เกี่ยวกับเรื่องที่กำหนดโดยอนุสัญญา องค์การเหล่านี้จะแจ้งผู้เก็บรักษาถึงการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญใดในขอบเขตอำนาจของตน

3. บทบัญญัติของข้อ 22 วรรค 2 ต้องใช้บังคับกับองค์การความร่วมมือทางการเมืองและ/หรือทางเศรษฐกิจ ซึ่งภาคยานุวัติอนุสัญญานี้

ข้อ 24 สิทธิลงคะแนนเสียง

1. เว้นแต่ที่ได้กำหนดไว้ในวรรค 2 ท้ายนี้ ให้ภาคีคู่สัญญาแต่ละฝ่ายของอนุสัญญานี้มีหนึ่งคะแนนเสียง

2. องค์การความร่วมมือทางการเมืองและ/หรือทางเศรษฐกิจ ในเรื่องภายในขอบเขตอำนาจของตนตามข้อ 22 วรรค 3 และข้อ 23 วรรค 2 ต้องใช้สิทธิในการลงคะแนนเสียงเท่ากับจำนวนรัฐสมาชิกของตนซึ่งเป็นภาคีอนุสัญญาหรือพิธีสารที่เกี่ยวข้อง องค์การเช่นว่าจะไม่ใช้สิทธิในการลงคะแนนเสียง หากรัฐสมาชิกขององค์การได้ใช้สิทธิของตนไปแล้ว และเช่นเดียวกันในทางกลับกัน

ข้อ 25 การมีผลใช้บังคับ

1. อนุสัญญานี้จะมีผลบังคับใช้ ในวันที่เก้าสิบหลังจากวันที่มีการมอบสัตยาบันสาร สารการยอมรับ สารการยืนยันอย่างเป็นทางการ สารการให้ความเห็นชอบ หรือภาคยานุวัติสาร ฉบับที่ยี่สิบ

2. สำหรับแต่ละรัฐหรือองค์การความร่วมมือทางการเมือง และ/หรือทางเศรษฐกิจ ซึ่งได้ให้สัตยาบันยอมรับ เห็นชอบ หรือยืนยันอย่างเป็นทางการ อนุสัญญานี้หรือที่ภาคยานุวัติภายหลังจากวันที่ได้มีการมอบสัตยาบันสาร สารการยอมรับ สารการให้ความเห็นชอบ สารการยืนยันเป็นทางการ หรือภาคยานุวัติสารฉบับที่ยี่สิบ อนุสัญญานี้ จะมีผลใช้บังคับในวันที่เก้าสิบหลังจากวันที่รัฐหรือองค์การความร่วมมือทางการเมืองและ/หรือทางเศรษฐกิจเช่นว่า ได้มอบสัตยาบันสาร สารการยอมรับ สารให้ความเห็นชอบ สารยืนยันอย่างเป็นทางการ หรือภาคยานุวัติสาร

3. เพื่อความมุ่งประสงค์ของวรรค 1 และ 2 ข้างต้น สารใดที่ได้มอบโดยองค์การความร่วมมือทางการเมือง และ/หรือทางเศรษฐกิจ ต้องไม่นับรวมเพิ่มเติมจากสารที่ได้มอบโดยรัฐสมาชิกขององค์การเช่นว่า

ข้อ 26 ข้อสงวนและคำแถลง

1. ข้อสงวนหรือข้อยกเว้นต่ออนุสัญญานี้ไม่อาจทำได้

2. วรรค 1 ของข้อนี้ ไม่ห้ามรัฐหรือองค์การความร่วมมือทางการเมืองและ/หรือทางเศรษฐกิจในขณะที่ลงนามให้สัตยาบัน ยอมรับ เห็นชอบ ยืนยันอย่างเป็นทางการ หรือภาคยานุวัติอนุสัญญานี้ในการทำคำประกาศหรือคำแถลง ไม่ว่าจะใช้ข้อความหรือเรียกชื่อ อย่างไรก็ตาม โดยมุ่งในบรรดาสิ่งทั้งหลายที่จะทำให้กฎหมายและข้อบังคับของตนสอดคล้องกับบทบัญญัติของอนุสัญญานี้ โดยมีเงื่อนไขว่า คำประกาศหรือคำแถลงเช่นว่าจะต้องไม่มีความหมายให้ตัดหรือเปลี่ยนแปลงแก้ไขผลทางกฎหมายของบทบัญญัติของอนุสัญญานี้ที่ใช้บังคับกับรัฐนั้น

ข้อ 27 การถอนตัว

1. ไม่ว่าในเวลาใด ภายหลัง 3 ปี นับแต่วันที่อนุสัญญานี้มีผลใช้บังคับแก่ภาคี ภาคีนั้นอาจถอนตัวจากอนุสัญญาได้ โดยการแจ้งเป็นลายลักษณ์อักษรไปยังผู้เก็บรักษา

2. การถอนตัวจะมีผลภายใน 1 ปี หลังจากที่ผู้เก็บรักษาได้รับแจ้ง หรือในวันที่หลังจากนั้นตามที่ระบุไว้ในคำแจ้ง

ข้อ 28 ผู้เก็บรักษา

เลขาธิการสหประชาชาติจะเป็นผู้เก็บรักษาอนุสัญญานี้และพิธีสารใดๆ ตามอนุสัญญานี้ ๆ

ข้อ 29

ต้นฉบับตัวบทภาษาอาหรับ จีน อังกฤษ ฝรั่งเศส รัสเซีย และสเปน ของอนุสัญญานี้มีความถูกต้องเท่าเทียมกัน เพื่อเป็นพยานแก่การนี้ ผู้ลงนามข้างท้ายนี้ซึ่งได้รับมอบอำนาจเพื่อการนี้ ได้ลงนามอนุสัญญานี้

ทำ ณ .........................................เมื่อวันที่...................................................ค.ศ 1989

ภาคผนวก 1 ประเภทของของเสียที่จะถูกควบคุม

ชนิดของของเสีย

ภาคผนวก 3 รายการลักษณะที่เป็นอันตราย

การทดสอบ

ภาคผนวก4 การดำเนินการกำจัด

ภาคผนวก 5 ก ข้อมูลที่กำหนดให้ระบุไว้ในใบแจ้ง

1. เหตุผลในการส่งออกของเสีย
2. ผู้ส่งออกของเสีย 1/
3. ผู้ก่อกำเนิดของเสียและสถานที่ที่เป็นแหล่งกำเนิดของเสีย 1/
4. ผู้กำจัดของเสียและสถานที่กำจัดที่แท้จริง 1/
5. ผู้ดำเนินการขนส่งของเสียหรือตัวแทนขนส่งที่กำหนด( หากทราบ) 1/
6. ประเทศที่ส่งออกของเสีย หน่วยงานผู้มีอำนาจ 2/
7. ประเทศที่คาดว่าของเสียจะถูกนำผ่าน หน่วยงานผู้มีอำนาจ 2/
8. ประเทศผู้นำเข้าของเสีย หน่วยงานผู้มีอำนาจ 2/
9. การแจ้งโดยทั่วไปหรือการแจ้งเฉพาะเจาะจง
10. วันที่กำหนดให้มีการขนส่งและระยะเวลาซึ่งของเสียจะถูกส่ง ออกของเสียและกำหนดขนส่งที่เสนอ(รวมทั้งจุดนำเข้าและส่งออก) 3/
11.วิธีการขนส่งที่กำหนด (ขนส่งทางถนน ทางรถไฟ ทางทะเล ทางอากาศ ทางน้ำภายในประเทศ)
12. ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการประกันภัย 4/
13.การระบุและแสดงรายละเอียดทางกายภาพของของเสีย รวมทั้งตัวเลข Y และ ประเภท UN และองค์ประกอบของของเสีย 5/ และข้อมูลเกี่ยวกับข้อกำหนดพิเศษใดๆ สำหรับการขนส่ง รวมทั้งข้อกำหนดการฉุกเฉินเมื่อเกิดอุบัติเหตุ
14.ชนิดของการบรรจุหีบห่อที่กำหนดไว้ (เช่น บรรจุดป็นก้อนกองขนาดใหญ่ บรรจุในถัง บรรจุในเรือ)
15. ปริมาณน้ำหนัก/ปริมาตร โดยประมาณ
16. กระบวนการที่ก่อให้เกิดเสียถูกผลิตขึ้น
17. สำหรับของเสียตามรายการในภาคผนวก 1 การจัดประเภทตามภาคผนวก 3 ลักษณะความเป็นอันตรายรหัส H และรหัส UN
18. วิธีการกำจัดตามที่ระบุไว้ในภาคผนวก 4
19. คำรับรองของผู้ก่อกำเนิดของเสียและผู้ส่งออกว่าข้อมูลนั้นถูกต้อง
20. ข้อมูลจากผู้กำจัดของเสีย (รวมทั้งรายละเอียดทางวิชาการของโรงงานและสถานที่จัดการ) ที่จะส่งไปยังผู้ส่งออกหรือก่อกำเนิด ซึ่งต้องอ้างหลักฐานประกอบการประเมินว่าไม่มีเหตุที่จะเชื่อได้ว่าของเสียจะไม่ได้รับการจัดการด้วยวิธีการที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ซึ่งเป็นไปตามกฎหมายและระเบียบข้อบังคับของประเทศผู้นำเข้า
21. ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับสัญญาระหว่างผู้ส่งออกและผู้กำจัด

หมายเหตุ

1/ ชื่อเต็มของผู้ส่งออก ผู้ก่อกำเนิด ปฃผู้กำจัด และผู้ขนส่ง และที่อยู่หมายเลขโทรศัพท์หมายเลขโทรพิมพ์หรือโทรสารและชื่อที่อยู่ หมายเลขโทรศัพท์หมายเลขโทรพิมพ์หรือโทรสารของบุคคลซึ่งจะติดต่อได้
2/ ชื่อเต็มหน่วยงานผู้มีอำนาจ ประเทศผู้ส่งออก ประเทศผู้ถูกนำผ่านแดน และประเทศผู้นำเข้า และที่อยู่ หมายเลขโทรศัพท์ หมายเลขโทรพิมพ์หรือโทรสาร
3/ ในกรณีการแจ้งโดยทั่วไปซึ่งครอบคลุมการขนส่งหลายเที่ยว ต้องระบุวันเวลาที่คาดว่าจะมีการขนส่งแต่ละเที่ยว หรือหากไม่ทราบจะต้องระบุความถี่ของการขนส่งที่คาดการณ์ไว้
4/ ต้องให้ข้อมูล เรื่องข้อกำหนดของการประกันภัยที่เกี่ยวข้องและข้อปฏิบัติที่ผู้ส่งออกและทำอย่างไร ผู้ขนส่งและ ผู้กำจัด ที่ต้องดำเนินการตามข้อกำหนด
5/ ลักษณะและความเข้มข้นขององค์ประกอบของเสียที่เป็นเป็นอันตราย มากที่สุด ในแง่ของความเป็นพิษและความเป็นอันตรายอื่นๆ ซึ่งอาจเกิดขึ้นในระหว่างการดำเนินการและการกำจัดตามวิธีที่เสนอไว้
6/ ในกรณีของการแจ้งโดยทั่วไป ซึ่งครอบคลุมการขนส่งหลายเที่ยว จะต้องระบุปริมาณรวมทั้งหมดที่คาดการณ์ว่าจะส่ง และทั้งปริมาณที่คาดการณ์ในการขนส่งแต่ละเที่ยว
7/ ในกรณีที่จำเป็นจะต้องประเมินความเป็นอันตรายและพิจารณาความเหมาะสมของวิธีกำจัดตามที่เสนอมา

ภาคผนวก 5 ข
ข้อมูลที่กำหนดให้ระบุในใบกำกับการเคลื่อนย้าย

1.ผู้ส่งออกของเสีย 1/
2.ผู้ก่อกำเนิดของเสียและสถานที่ที่เป็นแหล่งกำเนิด 1/
3.ผู้กำจัดของเสียและสถานที่กำจัด
4.ผู้ขนส่งของเสียหรือตัวแทน
5. การแจ้งทั่วไปหรือการแจ้งเฉพาะเจาะจง
6.วันที่เริ่มการเคลื่อนย้ายข้ามแดน และวันที่ต่างๆและการลงชื่อกำกับในใบรับโดยแต่ละบุคคลซึ่งเกี่ยวข้องกับของเสีย
7.วิธีการขนส่ง(โดยทางถนน ทางรถไฟ ทางน้ำภายในประเทศทาง ทะเล ทางอากาศ)รวมทั้งประเทศผู้ส่งออก ประเทศผู้นำผ่านแดน และ ประเทศผู้นำเข้า รวมทั้งจุดนำเข้าและส่งออกตามที่ได้กำหนดไว้ล่วงหน้า
8. รายละเอียดโดยทั่วไปของของเสีย(ลักษณะทางกายภาพ ชื่อประเภทการขนส่งตาม UN ที่เหมาะสม ตัวเลขกำกับการขนส่ง และรหัสUN รหัส Y และรหัส H ที่ใช้กันอยู่)
9.ข้อมูลที่เกี่ยวกับการขนส่งพิเศษรวมทั้งข้อกำหนดกรณีเกิดเหตุฉุกเฉินจากอุบัติเหตุ 10.ชนิดและจำนวนของหีบห่อ
11.ปริมาณน้ำหนัก/ปริมาตร
12.คำรับรองโดยผู้ก่อกำเนิดหรือผู้ส่งออกรว่าข้อมูลดังกล่าวถูกต้อง
13. คำรับรองโดยผู้ก่อกำเนิดหรือผู้ส่งออกระบุไว้ว่า ไม่มีการคัดค้านจากหน่วยงานผู้มีอำนาจของประเทศภาคีทั้งปวงที่เกี่ยวข้อง
14.การรับรองโดยผู้กำจัด ว่าได้รับของเสียที่สถานที่กำจัด แล้ว และการระบุวิธีการกำจัดและวันเวลาที่คาดว่ากำจัด

หมายเหตุ

ข้อมูลที่กำหนดไว้ในใบกำกับการเคลื่อนย้าย หากเป็นไปได้ควรจะทำให้อยู่ในเอกสารแผ่นเดียว กับที่กำหนดไว้ภายใต้ระเบียบการขนส่ง กรณีที่เป็นไปไม่ได้ ควรจัดทำข้อมูลให้คบถ้วนสมบูรณ์ มากกว่าจะไปซ้ำซ้อน กับที่กำหนดไว้ภายใต้ระเบียบการขนส่ง ใบกำกับการเคลื่อนย้ายนี้จะเป็นเอกสารที่จัดส่งไปยังผู้ที่กำหนดเป็นผู้ให้ข้อมูลและกรอกรายการ

1/ ชื่อเต็มของผู้ส่งออก ผู้ก่อกำเนิด ปฃผู้กำจัด และผู้ขนส่ง และที่อยู่ หมายเลขโทรศัพท์ โทรพิมพ์หรือโทรสาร และชื่อที่อยู่ หมายเลขโทรศัพท์ โทรพิมพ์หรือ
โทรสาร ของบุคคลที่จะติดต่อในกรณีฉุกเฉิน

ภาคผนวก 6 การอนุญาโตตุลาการ

ข้อ 1 เว้นแต่จะมีการตกลงตามข้อ 20 แห่งอนุสัญญานี้ กำหนดไว้เป็นอย่างอื่นให้ดำเนินการขั้นตอนการตัดสินโดยอนุญาโตตุลาการเป็นไปตามข้อ 2 ถึง 10 ข้างท้ายนี้

ข้อ 2 ภาคีผู้อ้างสิทธิต้องแจ้งสำนักเลขาธิการว่าภาคีได้ตกลงที่จะเสนอข้อพิพาทสู่การตัดสินโดยอนุญาโตตุลาการ ตามวรรค 2 หรือ วรรค 3 ของข้อ 20 และรวมทั้งข้ออื่นของอนุสัญญาที่ระบุการตีความหรือการประยุกต์บังคับใช้เมื่อเกิดกรณีพิพาท สำนักเลขาธิการต้องแจ้งข้อมูลซึ่งได้รับไปยังภาคีทั้งปวงของอนุสัญญา

ข้อ 3 ให้คณะอนุญาโตตุลาการ ประกอบด้วยสมาชิก 3 คน ภาคีแต่ละฝ่ายที่มีกรณีพิพาทต้องแต่งตั้งอนุญาโตตุลาการ และอนุญาโตตุลาการ 2 คนที่ได้รับแต่งตั้งต้องทำความตกลงร่วมกันในการแต่งตั้งอนุญาโตตุลาการคนที่ 3 ขึ้นเป็นประธาน ประธานต้องไม่เป็นคนของชาตภาคีใดภาคีหนึ่ง ที่มีกรณีพิพาทหรือมีถิ่นที่อยู่ในดินแดนภาคีใดภาคีหนึ่ง ที่มีกรณีพิพาทและไม่ได้รับการจ้างงานโดยภาคีใดภาคีหนึ่ง และไม่เกี่ยวข้องในกรณีฐานะอื่น

ข้อ 4
1. หากประธานของอนุญาโตตุลาการไม่ได้รับการแต่งตั้งภายใน2 เดือนนับแต่มีการแต่งตั้งอนุญาโตตุลาการคนที่สอง เลขาธิการสหประชาชาติโดยได้รับการร้องขอจากภาคีใดภาคีหนึ่งต้องแต่งตั้งบุคคลดังกล่าวภายในเวลา 2 เดือน
2.หากภาคีใดภาคีหนึ่งของที่มีกรณีพิพาทไม่แต่งตั้งอนุญาโตตุลการภายใน2 เดือนภายหลังการได้รับการร้องขอ ภาคีคู่กรณีอาจอีกฝ่ายจะแจ้งไปยังเลขาธิการสหประชาชาติซึ่งจะแต่งตั้งประธานของอนุญาโตตุลาการภายใน2 เดือน เมื่อมีการแต่งตั้ง ประธานคณะอนุญาโตตุลาการอาจต้องร้องขอภาคีที่มิได้แต่งตั้งอนุญาโตตุลาการให้ดำเนินการภายใน 2 เดือน ภายหลัง จากระยะเวลาดังกล่าว ประธานต้องแจ้งเลขาธิการสหประชาชาติให้ดำเนินการแต่งตั้งภายใน 2 เดือน

ข้อ 5
1. คณะอนุญาโตตุลาการต้องตัดสินโดยตามกฎหมายระหว่างประเทศ และบทบัญญัติแห่งอนุสัญญานี้

2.คณะอนุญาโตตุลาการใดที่จัดตั้งขึ้นภายใต้ภาคผนวกแห่งอนุสัญญานี้ต้องร่างระเบียบข้อบังคับของตนเอง

ข้อ 6
1.คำตัดสินของคณะอนุญาโตตุลาการทั้งขั้นตอนและเนื้อหาต้องได้รับการสนับสนุนจากเสียงส่วนใหญ่ของสมาชิก
2.คณะอนุญาโตตุลาการอาจใช้มาตรการที่เหมาะสมทั้งปวงเพื่อหาข้อเท็จจริง โดยการร้องขอของภาคีหนึ่งคณะอนุญาโตตุลาการอาจเสนอแนะมาตรการคุ้มครองชั่วคราวที่จำเป็นเบื้องต้นเพื่อการป้องกันอารักขา
3.ภาคีคู่กรณีพิพาทจะต้องจัดหาสิ่งอำนวยความสะดวกที่จำเป็นสำหรับการดำเนินการประชุมพิจารณาคดีอย่างมีประสิทธิภาพ 4. การไม่ปรากฏตัวหรือขาดนัดของภาคีที่มีกรณีพิพาทไม่เป็นอุปสรรคต่อการดำเนินการกระบวนการพิจารณา

ข้อ 7 คณะอนุญาโตตุลาการอาจจะรับฟังและพิจารณาการโต้แย้งอ้างสิทธิที่เกิดขึ้นโดยตรงจากประเด็นข้อพิพาท

ข้อ 8 หากคณะอนุญาโตตุลาการมิได้มีการพิจารณาเป็นอย่างอื่นเนื่องจากเหตุผลแวดล้อมแห่งคดี ค่าใช้จ่ายของคณะอนุญาโตตุลาการ รวมทั้งค่าตอบแทนของสมาชิกแห่งคณะอนุญาโตตุลาการจะอยู่ในความรับผิดชอบของภาคีคู่กรณีที่มีกรณีพิพาทในจำนวนเท่ากัน คณะอนุญาโตตุลาการจะเก็บหลักฐานค่าใช้จ่ายทั้งหมดไว้และจัดส่งหลักฐานครั้งสุดท้ายให้ภาคี

ข้อ 9 ภาคีใด ที่มีส่วนได้เสียในแง่กฎหมายเกี่ยวกับประเด็นข้อพิพาท ซึ่งอาจถูกกระทบจากคำตัดสินในคดีอาจจะเข้าร่วมในกระบวนการพิจารณาคดีโดยการยินยอมของคณะอนุญาโตตุลาการ

ข้อ 10
1.คณะอนุญาโตตุลาการต้องชี้ขาดภายในเวลา5 เดือนนับแต่วันที่ได้มีการจัดตั้งคณะอนุญาโตตุลาการ พบว่า มีความจำเป็นต้องขยายเวลา ซึ่งไม่ควรเกิน5 เดือน
2.คำชี้ขาดของคณะอนุญาโตตุลาการต้องประกอบด้วยเหตุผลประกอบคำชี้ขาดให้ถือเป็นที่สุดและผูกพันภาคีในกรณีพิพาท
3.ข้อพิพาทใด ซึ่งอาจเกิดขึ้นระหว่างภาคีที่เกี่ยวกับการตีความหรือบังคับคำชี้ขาดไปยังคณะอนุญาโตตุลาการ ซึ่งเป็นผู้ทำคำชี้ขาดนั้น หากกรณีหลังนี้ไม่สามารถกระทำได้ ให้จัดส่งไปยังคณะอนุญาโตตุลาการ อื่นซึ่งตั้งขึ้นสำหรับวัตถุประสงค์ในเรื่องเดียวกันกับข้างต้น

ภาคผนวก 7

บัญชีรายชื่อ A

ของเสียที่มีในภาคผนวกนี้มีลักษณะเป็นอันตรายภายใต้ข้อ1 ย่อหน้า 1 (ก) ของอนุสัญญานี้และการระบุของเสียในภาคผนวกนี้ไมห้ามการใช้งานภาคผนวก 3 เพื่อพิสูจน์ว่าของเสียนั้นไม่เป็นอันตราย

A1 ของเสียประเภทโลหะและที่มีโลหะเป็นองค์ประกอบ

¹ รายการที่ระบุในบัญชีรายชื่อ B (B1060) ไม่มีการยกเว้นพิเศษ
² รายการนี้ไม่รวมเศษชิ้นส่วนจากเครื่องกำเนิดพลังงงานไฟฟ้า
³ สารพีซีบีที่ระดับความเข้มข้นไม่น้อยกว่า 50 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม

A2 ของเสียที่มีสารอนินทรียเป็นองค์ประกอบหลัก ซึ่งอาจมีโลหะและสารอินทรีย์

A3 ของเสียที่มีสารอินทรีย์เป็นองค์ประกอบหลัก ซึ่งอาจมีโลหะและสารอนินทรีย์

⁴ ระดับ 50 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัมนี้ ได้รับการพิจารณาว่าเป็นระดับที่เหมาสมสำหรับ ของเสียทุกประเภทในระดับนานาชาติ หลายประเทศได้มมีการกำหนดระดับบังคับตามกฏหมายสำหรับ ของเสียพิเศษบางชนิดในระดับที่ต่ำกว่า (เช่น 20 มิลลิกรมต่อกิโลกรัม)

A4 ของเสียที่มีองค์ประกอบอนินทรีย์และอินทรีย์

⁵ หมดอายุ หมายถึง ไม่ได้ใช้ภายในเวลาที่แนะนำโดยผู้ผลิต
⁶ รายการนี้ไม่รวมถึงไม้ที่ได้รับการรักษาด้วยสารเคมีรักษาเนื้อไม้
⁷ หมดอายุ หมายถึง ไม่ได้ใช้ภายในเวลาที่แนะนำโดยผู้ผลิต

ภาคผนวก 9 บัญชีรายชื่อ B

B1ของเสียประเภทโลหะและที่มีโลหะในองค์ประกอบ

⁸ ระดับการที่ปนเปื้อนด้วยวัตถุในภาคผนวกที่ 1 ขั้นต่ำที่เริ่มทำให้เกิดกระบวนการ รวมถึงกระบวนการรีไซเคิล ซึ่งอาจเป็นผลทำให้เกิดการแยกส่วนประกอบที่มีวัตถุในภาคผนวก 1 จนมีความเข้มข้นมากเพียงพอจนถึงขอบเขตที่แสดง ลักษณะอันตรายตามภาคผนวกที่ 3
⁹ สถานะของเถ้าสังกะสีในปัจจุบันได้รับการทบทวนและมีข้อแนะนำจากการประชุมสหประชาชาติ ว่าด้วยการค้า และการพัฒนา และการค้าว่าเถ้าสังกะสีไม่ควรจัดเป็นสินค้าอันตราย
¹⁰ รายการนี้ไม่รวมเศษจากเครื่องกำเนิดไฟฟ้า
¹¹ การใช้ซ้ำรวมถึงการซ่อมแซม การเปลี่ยนซ่อมโดยโครงการ (refurbisment) การปรับปรุงดีขึ้น แต่ไม่รวมถึงการประกอบใหม่
¹² ในบางประเทศ วัตถุซึ่งมีจุดประสงค์เพื่อนำไปใช้ซ้ำโดยตรง จะไม่พิจารณา ว่าเป็นของเสีย

B2 ของเสียที่มีสารอนินทรีย์เป็นองค์ประกอบหลัก ซึ่งอาจมีโลหะและสารอินทรีย์

B3 ของเสียที่มีองค์ประกอบอินทรีย์หลัก ซึ่งอาจมีโลหะอนินทรียสาร

¹ เป็นที่เข้าใจว่าเศษเหล่านั้นได้ผ่านการทำเป็นโพลิเมอร์อย่างสมบูรณ์

B4 ของเสียซึ่งมีทั้งองค์ประกอบอินทรีย์และอนินทรีย์

พิธีสารบาเซลว่าด้วยความรับผิดและการชดใช้ความเสียหายอันเนื่องมาจากการเคลื่อนย้ายและกำจัดของเสียอันตรายข้ามแดน

อารัมภบท

ภาคีแห่งพิธีสาร

ข้อ 1วัตถุประสงค์

ข้อ 2 คำนิยาม

1. คำนิยามของคำต่าง ๆ ที่กำหนดในอนุสัญญาจะใช้บังคับกับพิธีสาร เว้นแต่กำหนดให้เป็นอย่างอื่นในพิธีสาร

2. เพื่อความมุ่งประสงค์ของพิธีสาร

(ก) “อนุสัญญา” หมายถึงอนุสัญญาบาเซลว่าด้วยการควบคุมการเคลื่อนย้ายข้ามแดนของของเสียอันตรายและการกำจัด
(ข) “ของเสียอันตรายและของเสียอื่น” หมายถึงของเสียอันตรายและของเสียอื่นที่มีความหมายตามข้อ 1 ของอนุสัญญา
(ค) “ความเสียหาย” หมายถึง

(1) การสูญเสียชีวิตหรือการเจ็บป่วยของบุคคล
(2) การสูญเสียหรือความเสียหายของทรัพย์สินที่นอกเหนือจากทรัพย์สินของบุคคลผู้รับผิดตามพิธีสารนี้
(3) การสูญเสียเงินได้ที่เกิดขึ้นโดยตรงจากผลประโยชน์จากอันเป็นผลมาจากความเสื่อมโทรมจากสภาพสิ่งแวดล้อม ดดยคำนึงถึงรายรับและรายจ่าย
(4) ค่าใช้จ่ายของมาตรการที่ใช้ในการฟื้นฟูสภาพแวดล้อมที่เสื่อมโทรมให้คืนสู่สภาพเดิม โดยจำกัดเฉพาะค่าใช้จ่ายของมาตรการที่อยู่ระหว่างดำเนินการต่อไปและ
(5) ค่าใช้จ่ายของมาตรการป้องกัน รวมทั้งการสูญเสียหรือความเสียหายอันเนื่องมาจากมาตรการดังกล่าว เท่าที่ความเสียหายที่เกิดขึ้นเนื่องมาจากคุณสมบัติของเสียที่เกี่ยวกับการเคลื่อนย้ายและการกำจัด ของเสียอันตรายและของเสียอื่นที่ระบุไว้ในอนุสัญญา

(ง) “มาตรการฟื้นฟู” หมายถึง มาตรการที่เหมาะสมใดที่มีวัตถุประสงค์เพื่อการประเมินการ ฟื้นฟูหรือซ่อมแซมสิ่งแวดล้อมในส่วนที่เสียหายหรือถูกทำลายให้กลับคืนสู่สภาพเดิม โดยกฎหมายท้องถิ่นอาจระบุถึงผู้รับผิดชอบที่จะต้องดำเนินการตามมาตรการดังกล่าว
(จ)“มาตรการป้องกัน”หมายถึงมาตรการที่เหมาะสมใดๆ ที่ดำเนินการโดยบุคคลที่มีหน้าที่รับผิดชอบต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เพื่อป้องกันลดหรือบรรเทาการสูญเสียหรือความเสียหาย หรือ เพื่อการฟื้นฟูสภาพสิ่งแวดล้อม
(ฉ) “ภาคีคู่สัญญา” หมายถึง ภาคีของพิธีสาร
(ช) “พิธีสาร”หมายถึงพิธีสารฉบับนี้
(ซ) “เหตุการณ์” หมายถึง สิ่งใดๆ ที่เกิดขึ้นหรือสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นจุดอย่างต่อเนื่อง โดยมีจุดเริ่มต้นเดียวกัน ของก่อให้เกิดความเสียหายหรือเป็นต้นเหตุคุกคามทำให้เกิดความเสียหายอยางร้ายแรง
(ฌ) “องค์การความร่วมมือทางเศรษฐกิจระดับภูมิภาค”หมายถึงองค์กร ที่จัดตั้งขึ้นโดยรัฐอธิปไตยซึ่งรัฐสมาชิกได้โอนอำนาจในการดำเนินการตามพิธีสารหรือมอบอำนาจเกี่ยวกับการดำเนินการตามพิธีสาร เพื่อลงนามยืนยันหรือยินยอมอย่างเป็นทางการตามพิธีสาร
(ญ) “หน่วยของเงิน”หมายถึง สิทธิพิเศษถอนเงินตามที่กำหนโดยกองทุนระหว่างประเทศ

ข้อ3 ขอบเขตการบังคับใช้

1. พิธีสารจะบังคับใช้กับความเสียหายอันเนื่องมาจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างการเคลื่อนย้ายข้ามแดนของ ของเสียอันตรายและของเสียอื่นและการกำจัด รวมถึงการขนส่งที่ผิดกฎหมายจากจุดที่ของเสียได้ถูกขนถ่ายในการขนส่งภายในพื้นที่ภายใต้เขตอำนาจแห่งชาติรัฐผู้ส่งออกของพิธีสาร ภาคีคู่สัญญาอาจแจ้งไปยังผู้เก็บรักษาเกี่ยวกับการ ยกเว้นการบังคับใช้ของพิธีสารในส่วนที่เกี่ยวกับการเคลื่อนย้ายข้ามแดนสำหรับเหตุการณ์เช่นว่าที่เกิดภายใต้เขตอำนาจแห่งชาติในส่วนเกี่ยวกับความเสียหายภายในเขตอำนาจการปกครอง แห่งชาติรัฐผู้ส่งออก สำนัก เลขาธิการต้องแจ้งเวียนคำแจ้งของภาคีคู่สัญญาที่ได้รับเกี่ยวกับข้อนี้ :

2. พิธีสารนี้จะใช้บังคับ :

(ก) ในกรณีที่การเคลื่อนย้ายไปยังจุดหมาย เพื่อการดำเนินการตามที่ดำเนินการระบุในภาคผนวก 4 ของอนุสัญญาแต่ไม่รวมการดำเนินการตามวิธี D13 D14 D15 R12 หรือ R13 จนถึงเวลาที่การกำจัดได้ดำเนินการแล้วเสร็จสมบูรณ์ตามที่ระบุไว้ในคำแจ้ง ตามข้อ 6 วรรค 9 ของอนุสัญญาหรือหากมิได้มีการจัดทำการแจ้งดังกล่าว
(ข) ในกรณีที่การเคลื่อนย้ายไปยังจุดหมาย เพื่อการดำเนินการตามวิธีการ D13 D14 D15 R12 หรือ R13 ที่ระบุในภาคผนวก 4 ของอนุสัญญา จนกระทั่งถึงกระบวนการการกำจัดที่ต่อเนื่องตามวิธีการที่แสดงไว้ใน D1 ถึง D12 และ R1 ถึง R11 ในภาคผนวก 4 ของอนุสัญญา

3.

(ก) พิธีสารมีบังคับใช้เฉพาะกับความเสียหายที่เกิดขึ้นภายในพื้นที่ภายใต้เขตอำนาจแห่งชาติภาคีคู่สัญญาซึ่งเกิดขึ้นจากเหตุการณ์ตามที่ระบุในวรรค 1
(ข) ในกรณีที่รัฐผู้นำเข้าเป็นภาคีคู่สัญญาแต่รัฐผู้ส่งออกมิได้เป็นภาคีคู่สัญญาพิธีสารจะมีผลบังคับใช้กับความเสียหายที่เกิดขึ้นจากเหตุการณ์ตามที่กำหนดในข้อ 1 ที่เกิดขึ้นก่อนเวลาที่รับของเสียอันตรายและของเสียอื่น ในกรณีที่รัฐผู้ส่งออกเป็นภาคีค่สัญญาแต่รัฐนำเข้ามิได้เป็นภาคีคู่สัญญา พิธีสารนี้จะมีผลบังคับใช้เฉพาะกับความเสียที่เกิดขี้นจากเหตุการณ์ตามที่กำหนดในข้อ 1 นับตั้งแต่การขนส่งก่อนถึงผู้กำจัดในกรณีที่รัฐผู้ส่งออกหรือผู้นำเข้ามิได้เป็นภาคีคู่สัญญา พิธีสารจะไม่มีผลใช้บังคับ
(ค) ไม่ว่าบทบัญญัติของวรรค ก จะบัญญัติประการใด พิธีสารต้องบังคับใชกับ้ความเสียหายตามที่กำหนดในข้อ 2 วรรค 2 (ค) (1) (2) และ (5) ของพิธีสารที่เกิดขึ้นนอกอำนาจการของรัฐใดๆ
(ง) ไม่ว่าบทบัญญัติของวรรค ก จะบัญญัติประการใดพิธีสารซึ่งเกี่ยวข้องกับสิทธิภายใต้เขตอำนาจแห่งชาติของรัฐผู้นำผ่านตามที่กำหนดในภาคผนวก ก และให้สัตยาบันต่อความตกลงหลายฝ่ายหรือความตกลงระดับภูมิภาคที่เกี่ยวข้องกับการขนส่งเคลื่อนย้ายข้ามแดนซึ่งมีผลบังคับใช้ให้นำวรรค ข มาใช้บังคับโดยอนุโลม

4. ไม่ว่าบทบัญญัติของอนุวรรค 1 จะบัญญัติประการใด ในกรณีที่มีการนำกลับตามข้อ 8 หรือข้อ 9 วรรค 2(ก) และข้อ 9 วรรค (4) ของข้ออนุสัญญาบทบัญญัติของพิธีสารต้องบังคับใช้จนกว่าของเสียอันตรายและของเสียอื่นจะถูกนำกลับมายังรัฐผู้ส่งออกแรก

5. ไม่ว่าสิ่งใด่ในพิธีสารจะกระทบในทางใดต่ออำนาจอธิปไตยของรัฐเหนือทะเลอาณาเขต และเขตอำนาจและสิทธิในเขตเศรษฐกิจจำเพาะและไหล่ทวีปตามกฎหมายระหว่างประเทศ

6. ไม่ว่าบทบัญญัติของอนุวรรค 1 จะบัญญัติประการใด และตามวรรค 2 ของข้อนี้

(ก) พิธีสาร จะไม่มีผลบังคับใช้กับความเสียหายซึ่งเกิดขึ้นจากการเคลื่อนย้ายข้ามแดนของเสียอันตรายและของเสียอื่น ซึ่งเกิดขึ้นก่อนการมีบังคับใช้ของพิธีสารต่อภาคีคู่สัญญาที่เกี่ยวข้อง
(ข) พิธีสาร จะมีผลบังคับใช้กับความเสียหายที่เป็นผลมาจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างการเคลื่อนย้ายข้ามแดนของของเสียที่อยู่ภายใต้ข้อ 1 อนุวรรค 1 (ข) ของอนุสัญญาเฉพาะกรณีที่ของเสียเหล่านั้นได้ถูกแจ้งตามข้อ 3 ของอนุสัญญาโดยรัฐผู้ส่งออก หรือนำเข้า หรือทั้งสอง และความเสียหายที่เกิดขึ้นในพื้นที่ภายใต้เขตอำนาจแห่งชาติของรัฐ รวมทั้งรัฐผู้ถูกนำผ่านได้กำหนด หรือพิจารณาว่าของเสียเหล่านั้นเป็นอันตราย ซึ่งเป็นไปตามข้อกำหนดข้อ 3 ของอนุสัญญา ในกรณีนี้ความรับผิดเด็ดขาดนี้จะตามข้อ 4 ของพิธีสาร

7.
(ก) พิธีสารจะไม่มีผลบังคับใช้กับความเสียหายที่เกิดจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างการเคลื่อนย้ายข้ามแดนของของเสียอันตรายของเสียอื่นและการกำจัด ตามความตกลงทวิภาคี พหุพาคี หรือระดับภูมิภาคที่ทำขึ้นและแจ้งตามข้อ 11 ของอนุสัญญา หากว่า

(1) ความเสียหายที่เกิดขึ้นในพื้นที่ภายใต้เขตอำนาจแห่งชาติภาคีคู่สัญญาของความตกลงหรือข้อตกลง
(2) มีระบอบความรับผิดและการชดใช้ที่ความเสียหายที่เป็นผลจากการเคลื่อนย้ายข้ามแดนหรือการกำจัดหรือเกินจากวัตถุประสงค์ของพิธีสาร ด้วยการกำหนดความคุ้มครองระดับสูงต่อบุคคลผู้ซึ่งได้รับความเสียหาย
(3) ภาคีของความตกลงหรือข้อตกลง 11 ที่ได้รับความเสียหายได้มีการแจ้งผู้เก็บรักษาเกี่ยวกับการไม่บังคับใช้พิธีสารต่อความเสียหายใด ที่เกิดขึ้นในพื้นที่ภายใต้เขตเขตอำนาจแห่งชาติของตนซึ่งเกิดเหตุการณ์ที่เป็นผลจากการเคลื่อนย้ายและกำจัดตามที่อ้างถึงในอนุวรรคนี้ และ
(4) ภาคีของความตกลงหรือข้อตกลงในข้อ 11 ที่ไม่ได้ใประกาศว่าพิธีสารที่จะบังคับใช้ได้

(ข) เพื่อความโปร่งใส ภาคีคู่สัญญาที่ได้แจ้งผู้เก็บรักษาเกี่ยวกับการไม่บังคับใช้พิธีสารจะต้องแจ้งสำนักงานเลขาธิการความรับผิดและการชดใช้ที่นำมาบังคับใช้ได้ตามที่อ้างอิงในอนุวรรค (ก) (2) และรวมถึงรายละเอียดของขอบเขตดังกล่าว สำนัก เลขาธิการต้องเสนอรายงานต่อที่ประชุมภาคีเกี่ยวกับการได้รับแจ้งอย่างสม่ำเสมอ

(ค) ภายหลังการแจ้งตามอนุวรรค (ก) (3) ได้กระทำแล้ว การชดใช้สำหรับความเสียหายซึ่งอนุวรรค (ก) (1) บังคับใช้อาจไม่ต้องกระทำภายใต้พิธีสาร

8. การยกเว้นตามวรรค 7 ของข้อนี้ต้องไม่มีผลกระทบต่อสิทธิและข้อผูกพันใดตามพิธีสารต่อภาคีคู่สัญญาที่มิได้เป็นภาคีของความตกลงหรือข้อตกลงที่กล่าวถึงข้างต้นไม่มีผลกระทบต่อสิทธิของรัฐผู้นำผ่านที่มิได้เป็นภาคีคู่สัญญา

9. ข้อ 3 วรรค 2 ต้องไม่กระทบต่อการบังคับใช้ของข้อ 16 ต่อภาคีคู่สัญญา

ข้อ 4 ความรับผิดเด็ดขาด

1. บุคคลผู้แจ้งตามข้อ 6 ของอนุสัญญาต้องรับผิดในความเสียหายจนกว่าผู้กำจัดจะครอบครองของเสีย อันตรายและของเสียอื่นหลังจากนั้นผู้กำจัดจะเป็นผู้รับผิดในความเสียหาย ในกรณีที่รัฐผู้ส่งออกเป็นผู้แจ้งหรือถ้าไม่ได้มีการแจ้งผู้ส่งออกต้องรับผิดในความเสียหายจนกว่าผู้กำจัดจะครอบครองของเสียอันตรายและของเสียอื่น ภายใต้ข้อ 3 อนุวรรค 5 (ข) ของพิธีสาร ให้นำข้อ 6 วรรค 5 ของอนุสัญญามาบังคับใช้โดยอนุโลม หลังจากนั้นผู้กำจัดต้องเป็นผู้รับผิดในความเสียหาย

2. โดยไม่กระทบวรรค 1 ในส่วนที่เกี่ยวกับของเสียภายใต้ข้อ 1 อนุวรรค 1 (ข) ของอนุสัญญาซึ่งได้รับการแจ้งว่าเป็นอันตราย โดยรัฐที่นำเข้าตามข้อ3 ของอนุสัญญา แต่ไม่ใช่โดยรัฐผู้ส่งออก ผู้นำเข้าจะเป็นผู้รับผิดชอบจนกว่าผู้กำจัดจะครอบครองของเสียหากว่ารัฐที่นำเข้าเป็นผู้แจ้งหรือหากไม่มีการแจ้งเกิดขึ้น หลังจากนั้นผู้กำจัดจะต้องรับผิดต่อความเสียหายนั้น

3. หากของเสียอันตรายและของเสียอื่นถูกนำกลับตามข้อ 8 ของอนุสัญญา บุคคลผู้แจ้งจะเป็นผู้รับผิดในความเสียหายตั้งแต่เวลาที่ของเสียอันตรายออกจากสถานที่กำจัด จนกระทั่งของเสียได้ถูกครอบครองโดยผู้ส่งออก, หากเป็นในกรณีนั้น หรือผู้กำจัดรายอื่น

4. หากของเสียอันตรายและของเสียอื่นถูกนำกลับตามข้อ 9 อนุวรรค 2 (ก) หรือ ข้อ 9 วรรค 4 ของอนุสัญญาภายใต้ข้อ3 ของพิธีสาร บุคคลนำกลับต้องรับผิดชอบความเสียหายจนกว่าของเสียจะถูกครอบครองโดยผู้ส่งออกหากเป็นไปใรกรณีนั้น หรือโดยผู้กำจัดรายอื่น

5. จะไม่มีความรับผิดตามข้อนี้ต่อบุคคลตามที่อ้างถึงในวรรค 1 และ 2 ของข้อนี้หากบุคคลดังกล่าวพิสูจน์ได้ว่าความเสียหายนั้นเป็น

(ก) ผลจากความขัดแย้งทางอาวุธ ศัตรู สงครามกลางเมือง หรือการก่อกบฎ
(ข) ผลจากปราการณ์ธรรมชาติที่มีลักษณะพิเศษ หลีกเลี่ยงไม่ได้ คาดการณ์ไม่ได้ และต้านทานไม่ได้
(ค) ผลทั้งปวงซึ่งเกิดจากการปฏิบัติตามมาตรการบังคับของหน่วยงานรัฐที่มีอำนาจ ที่ซึ่งความเสียหายนั้นเกิดขึ้น หรือ
(ง) ผลทั้งปวงซึ่งเกิดจากการกระทำที่มิชอบโดยเจตนาของบุคคลที่สามหรือบุคคลที่ได้รับความเสียหาย

6. ถ้าบุคคลตั้งแต่ 2 หรือมากกว่าต้องรับผิดตามข้อนี้ ผู้เรียกร้องมีสิทธิ์ที่จะขอเรียกการชดใช้ความเสียหายทั้งหมดได้จากบุคคลใดบุคคลหนึ่งหรือจากบุคคลทุกคนที่ต้องรับผิดก็ได้

ข้อ 5 ความผิดตามพื้นฐานความผิด

ข้อ 6 มาตรการป้องกัน

1. บุคคลที่ถูกกำหนดโดยกฎหมายภายในประเทศบุคคลใดที่เป็นผู้ควบคุมดูแลดำเนินการต่อของเสียอันตรายและของเสียอื่น ณ เวลาที่เกิดเหตุการณ์ต้องใช้มาตรการทุกอย่างเท่าที่ทำได้เพื่อบรรเทาความเสียหายที่เกิดขึ้นจากเหตุการณ์นั้น

2. ไม่ว่าบทบัญญัติในพิธีสารบัญญัติไว้เป็นประการใด บุคคลใดซึ่งครอบครองและ /หรือควบคุมของเสียอันตรายและของเสียอื่น เพื่อวัตถุประสงค์ในการปฏิบัติตามมาตรการป้องกัน ซึ่งบุคคลดังกล่าวได้ทำการอย่างเหมาะสมและเป็นไปตามกฎหมายภายในประเทศ ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับมาตรการในการป้องกันแล้ว บุคคลนั้นไม่ต้องรับผิดตามพิธีสาร

ข้อ 7 ความเสียหายร่วม

1. ในกรณีที่มีความเสียหายเกิดขึ้นเนื่องมาจากของเสียภายใต้พิธีสารและของเสียอื่นใดที่ไม่อยู่ภายใต้พิธีสาร บุคคลผู้รับผิดจะรับผิดในความเสียหายเฉพาะส่วนที่เกี่ยวข้องกับพิธีสารในสัดส่วนความรับผิดชอบจากความเสียหาย ี่ที่เกิดจากของเสียภายใต้พิธีสารเท่านั้น

2.สัดส่วนของความรับผิดชอบจากความเสียหายที่ได้อ้างถึงในวรรค 1 นั้นให้พิจารณาตามปริมาณและคุณสมบัติของของเสียที่เกี่ยวข้องและประเภทของความเสียหายที่เกิดขึ้น

3. ในกรณีความเสียหายที่ไม่สามารถแบ่งแยกระหว่างส่วนที่เกิดขึ้นจากของเสียชี้ความแตกต่างระหว่างของเสียที่อยู่ภายใต้พิธีสารและของเสียอื่นที่มิได้อยู่ภายใต้พิธีสาร ความเสียหายทั้งหมดให้ถือว่าเป็ฯไปตามพิธีสาร

ข้อ 8 สิทธิไล่เบี้ย

1. ให้บุคคลผู้รับผิดภายใต้พิธีสารมีสิทธิไล่เบี้ยตามกระบวนการทางกฎหมายของศาลผู้มีอำนาจ

(ก) ต่อบุคคลอื่นใดผู้ต้องรับผิดภายใต้พิธีสาร และ
(ข) ตามที่กำหนดอย่างชัดแจ้งในความตกลงระหว่างคู่สัญญา

2. ไม่มีสิ่งใดในพิธีสารจะทำให้เสียสิทธิไล่เบี้ยใดของบุคคลผู้รับผิดที่มีสิทธิตามกฎหมายศาลของผู้มีอำนาจ

ข้อ 9 การลดความผิด

ข้อ 10 วิธีการปฏิบัติ

1. ภาคีคู่สัญญาต้องรับเอามาตรการด้านกฎหมาย ข้อบังคับ และบริหารที่จำเป็นต้องปฏิบัติของพิธีสาร

2. เพื่อความชัดเจนภาคีคู่สัญญาต้องแจ้งสำนักเลขาธิการเกี่ยวกับมาตรการต่างๆ ใน การปฏิบัติตามพิธีสารรวมทั้งข้อจำกัดความรับผิดใดที่ระบุตามวรรค1 ของภาคผนวก ข.

3. ข้อบัญญัติต่างๆของพิธีสารนี้จะต้องบังคับใช้โดยไม่มีการเลือกปฏิบัติตามเชื้อชาติ ภูมิลำเนาหรือถิ่นที่อยู่

ข้อ 11 ความขัดแย้งกับความความตกลงอื่นว่าด้วยความรับผิดและการชดใช้ความเสียหาย

ข้อ 12 ข้อจำกัดด้านการเงิน

1. ความรับผิดของบุคคลผู้รับผิดสำหรับความเสียหายตามข้อ 4 ของพิธีสารจะกำหนดอยู่ในภาคผนวก ข. ของพิธีสาร การจำกัดดังกล่าวจะไม่รวมผลประโยชน์หรือค่าใช้จ่ายของศาลผู้มีอำนาจ

2.ไม่มีการจำกัดวงเงินความรับผิดชอบภายใต้ข้อ5

ข้อ 13 ข้อจำกัดเวลาของความรับผิด

1. การเรียกร้องความเสียหายภายใต้พิธีสารจะไม่สามารถทำได้เว้นแต่จะดำเนินการเรียกร้องภายใน 10 ปี นับตั้งแต่วันเกิดเหตุการณ์ความเสียหาย

2. การเรียกร้องความเสียหายภายใต้พิธีสารจะไม่สามารถทำได้เว้นแต่จะดำเนินการภายใน 5 ปี นับตั้งแต่วันที่ผู้เรียกร้องรู้หรือมีเหตุอันควรจะทราบถึงความเสียหาย ทั้งนี้ โดยมีข้อจำกัดของเวลาไม่เกินตามวรรค 1 ของข้อนี้

3. ในกรณีที่หากเหตุการณ์ประกอบด้วยหลายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นลำดับโดยมีสาเหตุเดียวกัน ข้อจำกัดเวลาจะนับตั้งแต่วันเกิดเหตุการณ์ลำดับสุดท้าย ในกรณีที่เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่อเนื่อง ข้อจำกัดของเวลาจะนับตั้งแต่วันสิ้นสุดของเหตุการณ์ต่อเนื่องนั้น

ข้อ 14 การประกันภัยและหลักประกันทางการเงินอื่น

1. บุคคลที่มีความรับผิดภายใต้ข้อ 4 จะต้องจัดให้มีการประกันภัย พันธบัตร หรือหลักประกันทางการเงินอื่นที่ได้คุ้มครองต่อความรับผิดดังกล่าวตลอดระยะเวลาของความรับผิด โดยมีจำนวนเงินความคุ้มครองไม่น้อยกว่าขีดจำกัดขั้นต่ำสุดดังระบุในวรรค 2 แห่งภาคผนวก ข รัฐอาจปฏิบัติตามข้อผูกพันภายใตวรรคนี้โดยการแจ้งการประกันตนเอง บทบัญญัติในวรรคนี้ไม่จำกัดการกำหนดให้มีความรับผิดส่วนแรกหรือการร่วมกันจ่ายระหว่างผู้รับประกันภัย แต่ไม่ให้ยกเอาการที่ผู้เอาประกันภัยไม่สามารถจ่ายค่าเสียหายส่วนแรกหรือร่วมกันจ่ายในส่วนที่ตนต้องรับผิดชอบมาใช้เป็นข้ออ้างในการชดใช้ค่าสินไหมทดแทนต่อบุคคลที่ได้รับความเสียหาย

2. สำหรับความรับผิดของผู้แจ้งหรือผู้ส่งออกภายใต้ข้อ 4 วรรค 1 หรือของผู้นำเข้าภายใต้ข้อ 4 วรรค 2 นั้น ให้การประกันภัย พันธบัตร หรือหลักประกันทางการเงินอื่น ที่อ้างถึงในวรรค 1 ของข้อนี้ มีขึ้นเพื่อการชดใช้ความเสียหายเฉพาะความเสียหายที่กล่าวไว้ในข้อ 2 ของพิธีสารเท่านั้น

3. เอกสารที่แสดงความคุ้มครองสำหรับความรับผิดของผู้แจ้งหรือผู้ส่งออกภายใต้ข้อ 4 วรรค 1 หรือของผู้นำเข้า ภายใต้ข้อ 4 วรรค 2 ของพิธีสาร ต้องแนบมาพร้อมกับการแจ้งที่อ้างถึงในข้อ 6 ของอนุสัญญา ส่วนหลักฐานแสดงความคุ้มครองสำหรับความรับผิดของผู้กำจัดต้องถูกนำส่งให้แก่หน่วยงานที่มีอำนาจของรัฐที่นำเข้านั้น ๆ

4. การเรียกร้องใด ๆ ภายใต้พิธีสาร อาจกระทำโดยตรงต่อผู้รับประกัน ผู้ออกพันธบัตร หรือผู้ออกหลักประกันทางการเงินอื่น โดยผู้รับประกันภัยหรือผู้ออกหลักประกันทางการเงินอื่นนั้นมีสิทธิ์ที่จะเรียกร้องให้บุคคลที่มีความรับผิดภายใต้ข้อ 4 เข้ามาในกระบวนการพิจารณา นอกจากนี้ ผู้รับประกันภัยหรือผู้ออกหลักประกันทางการเงินอื่นอาจใช้สิทธิ์ยกข้อต่อสู้เท่าที่บุคคลที่มีความรับผิดภายใต้ข้อ 4 มีสิทธิ์ดังกล่าว

5. ไม่ว่าบทบัญญัติในวรรค 4 จะบัญญัติไว้ประการใด ในกรณีที่ภาคีคู่สัญญาประสงค์จะไม่ให้สิทธิในการฟ้องร้องดำเนินคดีโดยตรงดังกล่าวในวรรค 4 โดยภาคีคู่สัญญาต้องแจ้งต่อผู้เก็บรักษาพิธีสาร ณ เวลาที่ลงนาม ให้สัตยาบัน หรือ รับรอง หรือภาคียานุวัติพิธีสารนี้ถึงความประสงค์นั้น และสำนักเลขาธิการต้องเก็บรักษาข้อมูลของภาคีคู่สัญญาผู้ซึ่งได้ทำการแจ้งตามวรรคนี้แล้ว

ข้อ 15 กลไกทางการเงิน

1. ในกรณีที่การชดใช้ภายใต้พิธีสารไม่ครอบคลุมมูลค่าความเสียหาย มาตรการสนับสนุนอื่นใดที่มีวัตถุประสงค์เพื่อให้มีการชดใช้ที่เพียงพอและทันท่วงที อาจถูกนำมาใช้ได้โดยอาศัยกลไกที่มีอยู่

2. ที่ประชุมภาคีต้องทบทวนความต้องการและความเป็นไปได้ในการพัฒนากลไกที่มีอยู่เดิมหรือจัดหากลไกใหม่ ๆ อยู่เสมอ

ข้อ 16 ความรับผิดชอบของรัฐ

พิธีสารจะไม่มีผลต่อสิทธิและข้อผูกพันของภาคีคู่สัญญาภายใต้กฏเกณฑ์ของกฎหมายระหว่างประเทศทั่วไปที่เกี่ยวกับความรับผิดชอบของรัฐ

ข้อ 17 ศาลผู้มีอำนาจ

1. การเรียกร้องใดเพื่อชดใช้ค่าเสียหายภายใต้พิธีสารอาจถูกนำขึ้นสู่ศาลของภาคีคู่สัญญา ในกรณีใดกรณีหนึ่ง ดังต่อไปนี้

ก) ความเสียหายที่ได้เกิดขึ้น
ข) มีเหตุการณ์เกิดขึ้นหรือ
ค) จำเลยมีถิ่นที่อยู่ตามปกติหรือสถานหลักในการที่ประกอบธุรกิจ

2. ภาคีคู่สัญญาแต่ละฝ่ายต้องมั่นใจว่าศาลเป็นผู้มีอำนาจในการดำเนินการตามข้อเรียกร้องสำหรับชดใช้ เช่นว่า

ข้อ 18 คดีที่เกี่ยวเนื่อง

1. ในกรณีที่การฟ้องคดีที่เกี่ยยวเนื่องถูกนำขึ้นศาลต่างภาคีกัน ศาลใดนอกจากศาลแรกที่ทำการรับคำฟ้อง ในขณะที่การฟ้องคดียังคงดำเนินอยู่ในชั้นต้น อาจชะลอ กระบวนการพิจารณาของตน

2. เมื่อรับคำฟ้องของภาคีใดภาคีหนึ่ง ศาลอาจปฏิเสธการใช้เขตอำนาจของตน หากกฏหมายของศาลนั้นอนุญาตให้มีการรวมฟ้องคดีที่เกี่ยวเนื่องและอีกศาลหนึ่งมีเขตอำนาจเหนือการฟ้องร้องทั้งสองคดี

3. เพื่อความมุ่งประสงค์ของข้อนี้ ให้ถือว่าการฟ้องคดีที่เกี่ยวเนื่องกันเมื่อคดีดังกล่าวมีความเกี่ยวข้องกันอย่างใกล้ชิดที่สมควรจะต้องรับฟังและพิจารณาร่วมกันเพื่อหลีกเลี่ยง ความเสี่ยงของคำตัดสินที่ไม่สอดคล้องกันอันเกิดจากกระบวนการพิจารณาที่แยกกัน

ข้อ 19 กฎหมายที่บังคับใช้

ข้อ 20 ความสัมพันธ์ระหว่างพิธีสารกับกฎหมายแห่งศาลผู้มีอำนาจ

1. ภายใต้บังคับแห่งวรรรค 2 ไม่มีบทบัญญัติใดในพิธีสารที่จะถูกตีความไปในทางที่ทำให้เสื่อมสิทธิของบุคคลผู้ซึ่งได้รับความเสียหายหรือไปในทางที่จำกัดการคุ้มครองหรือการทำให้สิ่งแวดล้อมคืนสู่สภาพเดิม ตามที่อาจกำหนดในกฎหมายภายในประเทศ

2. ไม่มีการเรียกร้องสำหรับการค่าชดใช้ที่อยู่บนพื้นฐานความรับผิดเด็ดขาดของผู้แจ้งหรือผู้ส่งออกตามข้อ 4 วรรค 1 หรือผู้นำเข้าตามข้อ 4 วรรค 2 ของพิธีสาร จะทำให้ นอกเหนือจากที่พิธีสารกำหนด

ข้อ 21 การยอมรับและการบังคับตามคำพิพากษา

1. คำตัดสินใดของศาลที่มีเขตอำนาจตามข้อ 17 ของพิธีสาร ซึ่งบังคับได้ในรัฐต้นกำเนิดและไม่อยู่ ภายใต้การทบทวนทั่วไปในรัฐภาคีคู่สัญญาจะได้รับการยอมรับ เมื่อขั้นตอนที่กำหนดในภาคีนั้นได้ปฏิเสธครบถ้วนแล้ว เว้นแต่เมื่อ

ก) คำตัดสินนั้นได้มาโดยกลฉ้อฉล
ข) ผู้ถูกฟ้องมิได้รับการแจ้งออกสมเหตุสมผลและไม่มีโอกาสตามควรในการต่อสู้คดีของตน
ค)
คำตัดสินนั้นไม่สอดคล้องกับคำตัดสินก่อนหน้าที่ออกไป ภาคีคู่สัญญาอื่นในส่วนที่เกี่ยวกับเหตุแห่งการกระทำเดียว กันและคู่กรณีเดียวกัน
ง) คำตัดสินนั้นขัดต่อนโยบายสาธารณะของภาคีคู่สัญญา

2. คำตัดสินที่ได้รับการยอมรับภายใต้ วรรค 1 ของข้อนี้ให้ถือว่าให้บังคับได้ในประเทศภาคีคู่สัญญา เมื่อขั้นตอนที่กำหนดในภาคีนั้นได้ปฏิบัติครบถ้วนแล้ว

3. บทบัญญัติของวรรค 1 และ 2 ของข้อนี้ต้องไม่บังคับใช้ระหว่างรัฐภาคีคู่สัญญาซึ่งเป็นภาคีความตกลงหรือข้อตกลงนั้นมีผลใช้บังคับว่าด้วยการยอมรับ และบังคับตามคำตัดสิน จะได้รับการยอมรับและบังคับตามอยู่แล้ว

ข้อ 22 ความสัมพันธ์ของพิธีสารกับอนุสัญญาบาเซล

ข้อ 23 การแก้ไขภาคผนวก ข

1. ที่ประชุมใหญ่ภาคีอนุสัญญาบาเซล ในการประชุมครั้งที่ 6 อาจแก้ไขวรรค 2 ของภาคผนวก ข ตามขั้นตอนกำหนดในข้อ 18 ของอนุสัญญาบาเซล

2. การแก้ไขเช่นว่าอาจทำก่อนได้ที่พิธีสารจะมีผลใช้บังคับ

ข้อ 24 การประชุมภาคี

1. โดยการนี้ที่ประชุมภาคีจะถูกจัดจัดขึ้น สำนักเลขาธิการต้องจัดการประชุมภาคีครั้งแรก สมัยแรก ร่วมกับการ ประชุมภาคีครั้งแรกของที่ประชุมใหญ่ภาคีอนุสัญญาบาเซล หลังจากที่พิธีสารมีผลใช้บังคับ

2. การประชุมสามัญภาคีครั้งต่อมาถูกจัดขึ้นร่วมกับการประชุมของที่ประชุมใหญ่ภาคีอนุสัญญา เว้นแต่ที่ประชุมภาคีเห็นเป็นอย่างอื่น การประชุมวิสามัญของภาคีต้องถูกจัดขึ้นในเวลาอื่น ตามที่ประชุมอาจเห็นสมควรว่าจำเป็น หรือตามคำร้องขอเป็นลายลักษณ์อักษรของภาคีคู่สัญญาใด โดยมีเงื่อนไขว่า จะต้องได้รับการสนับสนุนจากภาคีอย่างน้อยหนึ่งในสามใน หก เดือนหลังจากภาคีได้รับแจ้งจากสำนักเลขาธิการให้ทราบถึงคำร้องขอดังกล่าว

3. ในการประชุมครั้งแรกภาคีคู่สัญญาต้องรับเอากฏระเบียบข้อบังคับการประชุมที่ประชุมภาคีโดยฉันทามติ รวมทั้ง กฏหมายการเงิน

4. อำนาจหน้าที่ของที่ประชุมภาคี

ก. ทบทวนการปฏิบัติตามและดำเนินการให้สอดคล้องกับพิธีสาร
ข. ในกรณีที่จำเป็นจัดให้มีการรายงานการดำเนินงานและจัดทำแนวทางและขั้นตอนสำหรับการรายงาน
ค. ในกรณีที่จำเป็นพิจารณาและรับเอาข้อเสนอเพื่อการ แก้ไขพิธีสารหรือภาคผนวกใดและเพื่อภาคผนวกใหม่ และ
ง. พิจารณาและดำเนินการเพิ่มเติมตามที่กำหนดเพื่อความมุ่งประสงค์ของพิธีสาร

ข้อ 25 สำนักเลขาธิการ

1. เพื่อความมุ่งประสงค์ของพิธีสาร สำนักเลขาธิการต้อง

ก. จัดและให้บริการต่างๆแก่การประชุมภาคีตามที่กำหนดในข้อ 24
ข. เตรียมรายงานรวมทั้งข้อมูลด้านการเงินเกี่ยวกับกิจกรรมซึ่งตนได้ปฏิบัติตามหน้าที่ภายใต้พิธีสาร และนำเสนอรายงานต่อที่ประชุมภาคี
ค. ประกันว่ามีการประสานงานที่จำเป็นกับองค์กรระหว่างประเทศที่เกี่ยวข้อง และโดยเฉพาะอย่างยิ่งการทำข้อตกลงด้านการบริหารด้านสัญญาและตามที่อำนาจกำหนดเพื่อการปฏิบัติหน้าที่อย่างมีประสิทธิภาพ
ง. รวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับกฎหมายแห่งชาติและบทบัญญัติด้านการบริหารของภาคคู่สัญญาในการปฏิบัติตามพิธีสาร
จ. ร่วมมือกับภาคีคู่สัญญาและหน่วยงานและองค์กรระหว่างประเทศที่มีอำนาจในการจัดหาผู้เชี่ยวชาญ และอุปกรณ์เพื่อความมุ่งประสงค์ในการช่วยเหลือโดยเร็วแกรัฐ เมื่อเกิดสถานการณ์ฉุกเฉิน
ฉ. สนับสนุนประเทศที่มิใช่ภาคี ในการเข้าร่วมประชุมภาคีในฐานะผู้สังเกตุการณ์และเพื่อการปฏิบัติ ตามบทบัญญัติของพิธีสาร และ
ช. ปฎิบัติหน้าที่อื่นใด เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของพิธีสารนี้ ตามที่ประชุมภาคีอาจมอบหมาย

2. หน้าที่ของสำนักเลขาธิการจะต้องได้รับการดำเนินการโดยสำนักเลขาธิการอนุสัญญาบาเซล

ข้อ 26 การลงนาม

ข้อ 27 การให้สัตยาบัน การยอมรับ การยืนยันหรือการให้ความเห็นชอบอย่างเป็นทางการ

1. พิธีสารจะต้องได้รับการให้สัตยาบัน การยอมรับ หรือการให้ความเห็นชอบโดยรัฐและได้รับการยืนยันหรือการให้ความเห็นชอบอย่างเป็นทางการจากองค์การความร่วมมือทางเศรษฐกิจระดับภูมิภาค สัตยาบัน สารการยอมรับ สารการยืนยัน หรือสารการให้ความเห็นชอบจะต้องมอบไว้กับผู้เก็บรักษา

2. องค์การใดตามอ้างถึง ในวรรค 1 ของข้อนี้ซึ่งเข้าเป็นภาคีคู่สัญญา โดยที่ไม่มีรัฐสมาชิกใดของตนเป็นภาคีคู่สัญญาต้องผูกพันโดยพันธกรณีทั้งปวงภายใต้พิธีสาร ในกรณีขององค์การเช่นว่าซึ่งมีรัฐสมาชิกรัฐหนึ่งหรือมากกว่าของตนเป็นภาคีคู่สัญญานี้ องค์การและรัฐสมาชิกของตนต้องตัดสินใจเกี่ยวกับความรับผิดชอบของตนต่อการปฏิบัติตามพันธกรณีภายใต้พิธีสาร ในกรณีเช่นว่าองค์การและรัฐสมาชิกจะไม่มีสิทธิภายใต้พิธีสารในเวลาเดียวกัน

3. ในสารให้คำยืนยันหรือความเห็นชอบอย่างเป็นทางการของตน องค์การตามที่อ้างถึงในวรรค 1 ของข้อนี้ จะต้องประกาศขอบเขตอำนาจของตนในส่วนที่เกี่ยวกับเรื่องที่กำหนดโดยพิธีสาร องค์การเหล่านี้จะต้องแจ้งผู้เก็บรักษาด้วยว่าผู้ใดจะแจ้งให้ภาคีคู่สัญญาทราบถึงการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญใดในเรื่องขอบเขตอำนาจของตนด้วย

ข้อ 28 ภาคยานุวัติ

1. พิธีสารต้องเปิดให้ภาคยานุวัติโดยรัฐและองค์การความร่วมมือทางเศรษฐกิจระดับภูมิภาคที่เป็นภาคีอนุสัญญาบาเซลซึ่งไม่ได้ลงนามในพิธีสาร ภาคยานุวัติสารจะต้องมอบไว้กับผู้เก็บรักษา

2. ในภาคยานุวัติสารของ องค์การที่อ้างถึงในวรรค 1 ของข้อนี้จะต้องประกาศขอบเขตอำนาจของตนในส่วนที่เกี่ยวกับเรื่องที่กำหนดโดยพิธีสาร องค์การเหล่านี้ต้องแจ้งผู้เก็บรักษาถึงการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญใดในขอบเขตอำนาจของตน

3. บทบัญญัติของข้อ 27 วรรค 2 ต้องใช้บังคับกับองค์การความร่วมมือทางเศรษฐกิจระดับภูมิภาค ซึ่งภาคยานุวัติพิธีสาร

ข้อ 29 การมีผลใช้บังคับ

1. พิธีสารจะมีผลใช้บังคับในวันที่ 90 หลังจากวันที่มีการมอบสัตยาบันสาร สารการยอมรับ สารการยืนยันอย่างเป็นทางการ สารการให้ความเห็นชอบหรือ ภาคยานุวัติสาร ฉบับที่ 20

2. สำหรับแต่ละรัฐหรือองค์การความร่วมมือทางเศรษฐกิจระดับภูมิภาค ซึ่งได้ให้สัตยาบันยอมรับ เห็นชอบ หรือยืนยันอย่างเป็นทางการพิธีสาร หรือที่ภาคยานุวัติภายหลังจากวันที่ได้มีการมอบสัตยาบันสาร สารยอมรับสารการให้ความเห็นชอบ สารการยืนยันอย่างเป็นทางการหรือภาคยานุวัติสาร ฉบับที่ 20 พิธีสารจะมีผลบังคับใช้ในวันที่ 90 หลังจากวันที่รัฐ หรือองค์การร่วมมือทางเศรษฐกิจระดับภูมิภาค เช่นว่าได้มอบให้สัตยาบันสารสารยอมรับ สารให้ความเห็นชอบ สารยืนยันอย่างเป็นทางการหรือภาคยานุวัติสาร

3. เพื่อความมุ่งประสงค์ของวรรค 1 และ 2 ของข้อนี้ สารใดที่ได้มอบโดยองค์การความร่วมมือทางเศรษฐกิจระดับภูมิภาคต้องไม่นับรวมเพิ่มเติมจากสารที่ได้มอบโดยรัฐสมาชิกขององค์การเช่นว่า

ข้อ 30 ข้อสงวนและคำแถลง

1. ข้อสงวนหรือข้อยกเว้นต่อพิธีสารนี้ไม่อาจทำได้ เพื่อความมุ่งประสงค์ของพิธีสาร การแจ้งตามข้อ 3 วรรค 1 ข้อ 3 วรรค 6 หรือข้อ 14 วรรค 5 จะไม่ถือเป็นข้อสงวนหรือข้อยกเว้น

2. วรรค 1 ของข้อนี้ไม่ห้ามรัฐหรือองค์การความร่วมมือทางเศรษฐกิจระดับภูมิภาค ในขณะที่ลงนามให้สัตยาบัน ยอมรับ เห็นชอบ ยืนยันอย่างเป็นทางการหรือภาคยานุวัติ พิธีสารในการทำคำประกาศหรือคำแถลงไม่ว่าจะใช้ข้อความหรือเรียกชื่ออย่างไรก็ตาม โดยมุ่งในบรรดาสิ่งทั้งหลายที่จะทำให้กฎหมายและข้อบังคับของตนสอดคล้องกับบทบัญญัติของพิธีสารนี้ โดยมีเงื่อนไขว่าคำประกาศหรือคำแถลงเช่นว่าจะต้องไม่มีความหมายให้ตัดหรือเปลี่ยนแปลงแก้ไขผลทางกฎหมายของบทบัญญัติของพิธีสารที่ใช้บังคับกับรัฐหรือองค์การนั้น

ข้อ 31 การถอนตัว

1. ไม่ว่าเวลาใดภายหลัง 3 ปี นับจากวันที่พิธีสารมีผลบังคับแต่ภาคีคู่สัญญา ภาคีคู่สัญญานั้นอาจถอนตัวจากพิธีสารได้โดยการแจ้งอย่างเป็นลายลักษณ์อักษรไปยังผู้เก็บรักษา

2. การถอนตัวให้มีผลภายใน 1 ปี หลังจากที่ผู้เก็บรักษาได้รับแจ้ง หรือในวันที่หลังจากนั้นตามที่ระบุไว้ในคำแจ้ง

ข้อ 32 ผู้เก็บรักษา

ข้อ 33 ตัวบทที่ถูกต้อง

ภาคผนวก ก รายชื่อของรัฐผู้นำผ่านตามที่อ้างถึงในข้อ 3 อนุวรรค 3 (ง)

ภาคผนวก ข. ขีดจำกัดด้านการเงิน

1. ขีดจำกัดด้านการเงินสำหรับความรับผิดภายใต้ข้อ 4 ของพิธีสารต้องได้รับการกำหนดโดยกฎหมายภายในประเทศ

2. ขีดจำกัดของความรับผิด

(ก) สำหรับผู้แจ้ง ผู้ส่งออกหรือผู้นำเข้าต่อหนึ่งเหตุการณ์ ไม่น้อยกว่า

(1) 1 ล้านหน่วยของเงิน สำหรับการขนส่งจนถึง 5 ตัน
(2) 2 ล้านหน่วยของเงิน สำหรับการขนส่งเกิน 5 ตัน จนถึง 25 ตัน
(3) 4 ล้านหน่วยของเงิน สำหรับการขนส่งเกิน 25 ตัน จนถึง 50 ตัน
(4) 6 ล้านหน่วยของเงิน สำหรับการขนส่งเกิน 50 ตัน จนถึง 1,000 ตัน
(5)10 ล้านหน่วยของเงิน สำหรับการขนส่งเกิน 1,000 ตัน จนถึง 10,000 ตัน
(6) ส่วนเพิ่มอีก 1,000 หน่วยของเงิน สำหรับจำนวนแต่ละตันที่เพิ่มขึ้น จนถึงขั้นสูงสุด คือ 30 ล้านหน่วยของเงิน

(ข) สำหรับผู้กำจัดต่อหนึ่งเหตุการณ์ ต้องไม่น้อยกว่า 2 ล้านหน่วยของเงิน

จำนวนที่อ้างถึงในวรรค 2 ต้องได้รับการทบทวนโดยภาคีคู่สัญญาอย่างสม่ำเสมอ โดยคำนึงถึงแต่ไม่จำกัดเพียงความเสี่ยงที่อาจเกิดต่อสิ่งแวดล้อมจากการเคลื่อนย้าย ของเสียอันตรายและของเสียอื่น การกำจัด และการใช้ประโยชน์ รวมถึง สภาพ ปริมาณ และคุณสมบัติอันตรายของของเสียเหล่านั้น

3) อำนาจหน้าที่ของหน่วยงานต่างๆ ภายใต้อนุสัญญาบาเซล

การกำหนดหน้าที่ของหน่วยงานที่รับผิดชอบในการปฏิบัติตามข้อบัญญัติในอนุสัญญาบาเซลฯ

1. กรมโรงงานอุตสาหกรรมปฏิบัติงานในฐานะเป็นเจ้าพนักงานผู้มีอำนาจ (Competent Authority) โดยมีหน้าที่รับผิดชอบ ดังนี้

1)พิจารณาคำขอขึ้นทะเบียนและขออนุญาตนำเข้าส่งออกหรือนำผ่านของเสียอันตรายข้ามแดน

2)แจ้งเป็นลายลักษณ์อักษรถึงพนักงานผู้มีอำนาจของประเทศผู้นำเข้าและผู้นำผ่านเกี่ยวกับการพิจารณาอนุญาตให้มีการเคลื่อนย้ายอย่างมีเงื่อนไขหรือไม่มีเงื่อนไข หรือปฏิเสธไม่ยินยอมให้มีการเคลื่อนย้ายอย่างมีเงื่อนไขหรือขอข้อมูลเพิ่มเติม

3)ตอบเป็นลายลักษณ์อักษรแก่ผู้แจ้งในการพิจารณาการอนุญาตให้มีการเคลื่อนย้ายอย่างมีเงื่อนไขหรือไม่มีเงื่อนไขหรือปฏิเสธไม่ยินยอมให้มีการเคลื่อนย้ายหรือขอข้อมูลเพิ่มเติม

4)แจ้งให้ฝ่ายเลขาธิการอนุสัญญาบาเซลฯทราบถึงของเสียชนิดอื่น (นอกเหนือจากที่กำหนดไว้ในภาคผนวกที่I และ IIซึ่งได้รับการพิจารณาให้เป็นของเสียอันตรายภายใต้กฎหมายของประเทศนั้นๆ)

5)ส่งต่อข้อมูลจากฝ่ายเลขาธิการอนุสัญญาบาเซลฯให้แก่ผู้ส่งออกผู้นำเข้าและผู้นำผ่านทราบ

6)แจ้งให้ฝ่ายเลขาธิการอนุสัญญาบาเซลฯถึงการตัดสินใจห้ามนำเข้าของเสียเพื่อการกำจัดขั้นสุดท้ายและห้ามการส่งออกของเสียไปยังประเทศที่ห้ามนำเข้า

7) ห้ามนำเข้าของเสียหากมีเหตุผลเพียงพอที่เชื้อได้ว่าของเสียนั้นจะไม่ได้รับการกำจัดด้วยวิธีที่คำนึงถึงด้านสิ่งแวดล้อม

8)เป็นผู้อนุญาตให้ทำากรขนส่งหรือกำจัดของเสียที่อยู่ภายใต้ขอบเขตอำนาจศาลขอประเทศตน

9)กำหนดมาตรการทางด้านกฎหมายเพื่อใช้เป็นแนวทางในการปฏิบัติและควบคุมใหัอยู่ภายใต้ข้อกำหนดในอนุสัญญาบาเซลฯซึ่งได้แก่

- จัดทำเอกสารคำขออนุญาตนำเข้าส่งออกหรือนำผ่าน
- จัดทำแบบฟอร์มที่มีข้อมูลรายละเอียดตามภาคผนวกที่5เพื่อให้ผู้ส่งออกกรอกรายละเอียดและแจ้งให้ประเทสภาคีที่เกี่ยวข้องทราบรวมทั้งเอกสารกำกับการเคลื่อนย้ายของเสียอันตราย (ตั้งแต่จุดเริ่มขนถึงที่กำจัด)
- กำหนดหลักเกณฑ์และวิธีการบรรจุหีบห่อภาชนะและฉลากที่เป็นมาตรฐานสากลซึ่งเป็นที่ยอมรับในระดับนานาชาติ
- กำหนดให้มีการประกันภัยหรือมีการค้ำประกันทางด้านการเงินหรือสัญญาผูกมัดหรือการรับรองอื่นๆเมื่อต้องการจะส่งออกของเสียอันตรายและมีเอกสารประกันภัยหรือการค้ำประกันมาแนบเมื่อต้องการนำของเสียเข้ามาในราชอาณาจัด
- กำหนดบทลงโทษผู้ที่ทำการขนส่งที่ผิดกฎหมาย(ผู้ที่ไม่ปฏิบัติตามขั้นตอนการเคลื่อนย้ายของเสียข้ามแดน)
- กำหนดหลักการในการปฏิบัติเมื่อของเสียที่ส่งออกเกิดการรั่วไหลและชดเชยค่าเสียหายที่เกิดขึ้น
-กำหนดแผน/มาตรการรวมทั้งการขอความช่วยเหลือจากประเทศภาคีหากประเทศไทยต้องรับผิดชอบในการนำกลับของเสียอันตราย

10) ประสานงานในการจัดทำความตกลงระดับทวิภาคีความตกลงหลายฝ่ายและความตกลงระดับภูมิภาคในการเคลื่อนย้ายของเสียข้ามแดน

11)ตรวจสอบและติดตามผลการทำงานของระบบบำบัดและการกำจัดของเสียที่มีอยู่ในประเทศให้มีการทำงานอย่างมีประสิทธิภาพโดยคำนึงถึงสิ่งแวดล้อม

12)วางแผนการจัดการให้มีการลดการผลิตของเสียอันตรายภายในประเทศและจัดสรรงบประมาณเพื่อการจัดการของเสียอันตราย

13)ประสานงานกับประเทศภาคีฝ่ายเลขาธิการอนุสัญญาบาเซลฯและองค์กรเอกชนอื่นๆในการรับแจ้งข้อมูลเกี่ยวกับการเคลื่อนย้ายของเสียอันตรายเพื่อจะได้หาทางป้องกัน

14)ส่งต่อข้อมูลจากต่างประเทศให้ผู้ส่งออกผู้นำเข้าผู้นำผ่านและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องทราบ

2.กรมควบคุมมลพิษปฏิบัติงานในฐานะเป็นศูนย์ประสานงาน(Focal - point)โดยมีหน้าที่รับผิดชอบดังนี้

1) รับและแจ้งข้อมูลให้แก่ฝ่ายเลขาธิการอนุสัญญาบาเซลฯให้ทราบถึง

- การแต่งตั้ง/การเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับคำจำกัดความชนิดและประเภทของของเสียอันตราย
- ข้อกำหนดที่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนย้ายของเสียอันตรายข้ามแดนที่จะไม่ปฏิบัติตามทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งหรือการห้ามการเคลื่อนย้ายภายใต้ขอบเขตอำนาจกฎหมายของประเทศ
- ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการขนส่งที่ผิดกฎหมาย

2)แจกจ่ายข่าวสารที่ได้รับแจ้งจาแฝ่ายเลขาธิการอนุสัญญาบาเซลฯไปยังหน่วยงานที่เกี่ยวข้องภายในประเทศ

3)แจ้งประเทศที่เกี่ยวข้องโดยทันทีเมื่อมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นระหว่างการเคลื่อนย้ายของเสียอันตรายหรือการกำจัดของเสียอันตรายข้ามแดน

4)ประสานงานกับฝ่ายเลขาธิการอนุสัญญาบาเซลฯองค์กรระหว่างประเทศและประเทศภาคีสมาชิกที่เกี่ยวข้องในการ

- จัดทำข้อมูลแระสานงานทางวิชาการในการจัดทำแนวทางปฏิบัติสำหรับการจัดการของเสียอันตราย
- พัฒนาและถ่ายทอดเทคโนโลยีในการจัดการของเสียอันตราย
- จัดตั้งศูนย์ระดับภูมิภาคเพื่อการฝึกอบรมและการถ่ายทอดเทคโนโลยีการจัดการของเสียอันตรายและการลดปริมาณการผลิตของเสียอันตราย
- ให้ความช่วยเหลือแก่ประเทศภาคีสมาชิกเพื่อพัฒนาความสามารถทางวิชาการและเทคโนโลยีสำหรับประเทศที่มีความต้องการและร้องขอความช่วยเหลือ
- จัดตั้งกองทุนหมุนเวียนเพื่อช่วยเหลือกรณีฉุกเฉินเพื่อลดความเสียหายจากอุบัติภัยที่เกิดจากการเคลื่อนย้ายหรือการกำจัดของเสียอันตรายข้ามแดน

5)จัดทำรายงานข้อมูลประจำปีซึ่งประกอบด้วย ข้อมูลเกี่ยวกับการเคลื่อนย้ายของเสียอันตรายข้ามแดนซึ่งได้แก่ชนิดปริมาณของเสียอันตรายของประเทศผู้นำเข้าประเทศผู้ส่งออกและประเทศผู้นำผ่านมาตรการในการกำจัดและการดำเนินการเพื่อพัฒนาเทคโนโลยีในการลด หรือกำจัดของเสียอันตรายข้อมูลอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นระหว่างการเคลื่อนย้ายของเสียอันตรายข้ามแดนฯลฯ

6)ประสานงานกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องภายในประเทศในการดำเนินงานเพื่อให้เป็นไปตามข้กำหนดในอนุสัญญาบาเซลฯเช่น

- การจัดทำความตกลงระดับทวิภาคีความตกลงหลายฝ่ายและความตกลงระดับภูมิภาค
- การรับผิดชอบในการนำกลับและการชดใช้ค่าเสียหาย
- การติดตามตรวจสอบผลกระทบที่เกิดจากการจัดการของเสียอันตรายที่อาจมีต่อสุขภาพมนุษย์และสิ่งแวดล้อม

7) จัดส่งผู้แทนเพื่อเข้าร่วมการประชุมต่างๆได้แก่การประชุมสมัยสามัญประจำปีของประเทศภาคีสมาชิกอนุสัญญาบาเซลฯการประชุมกลุ่มทำงานด้านวิชาการของอนุสัญญาบาเซลฯ การประชุมกลุ่มทำงานเฉพาะกิจระดับผู้เชี่ยวชาญด้านกฎหมายและวิชากการและการประชุมคณะกรรมการเฉพาะเรื่องเพื่อการอนุวัตตามอนุสัญญาบเซลฯ

8)จัดสรรเงินงบประมาณเพื่อเป็นค่าใช้จ่ายในการเป็นสมาชิกการการประสานงานกับประเทศภาคีสมาชิกการประชุมการสบทบทุนการจัดตั้งศูนย์ภูมิภาคเพื่อการฝึกอบรม และถ่ายทอดเทคโนโลยีกองทุนหมุนเวียนและการดำเนินงานใดๆเพื่อให้เป็นไปตามข้อกำหนดในอนุสัญญาบาเซลฯ

9)ปฏิบัติหน้าที่อื่นตามที่ได้รับมอบหมายจากการประชุมประเทศภาคีสมาชิก

3.หน่วยงานปฏิบัติที่เกี่ยวข้อง

1) กรมศุลกากร-  ควบคุมตรวจสอบให้ผู้ประกอบการนำเข้าส่งออก หรือนำผ่านของเสียอันตรายรวมทั้งของติดตัวผู้โดยสารดำเนินการนำเข้าและส่งออกให้เป็นไปตามกฎระเบียบทีเกี่ยวข้อง

2)กรมเจ้าท่า -  ควบคุมพิจารณาอนุญาตให้ขนถ่ายของเสียอันตรายให้เป็นไปตามกฎระเบียบที่เกี่ยวข้อง

3)องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์-  ดำเนินการขนส่งของเสียอันตรายให้เป็นไปตามกฎระเบียบที่เกี่ยวข้อง

4)การท่าเรือแห่งประเทศไทย ควบคุมตรวจสอบ และพจิารณาอนุญาตการจอดเรื่อเทียบท่าและากรขนถ่ายของเสียอันตรายให้เป็นไปตามกฎระเบียบที่เกี่ยวข้อง

5)กรมการประกันภัยกำหนดข้อปฏิบัติเกี่ยวกับการประกันภัยในการเคลื่อนย้ายของเสียอันตรายให้เป็นไปตามมาตรฐานระหว่างประเทศ

6)สำนักงบประมาณแผ่นดิน ดำเนินการจัดสรรเงินงบประมาณฯเพื่อเป็นค่าใช้จ่ายดังนี้

- การเข้าร่วมเป็นภาคีสมาชิก
- สมทบทุนในการจัดตั้งกองทุนหมุนเวียนตามข้อกำหนดในอนุสัญญาบาเซลฯ
- ค่าชดเชยความเสียหายที่เกิดจากความบกพร่องจากการปฏิบัติหน้าที่ของหน่วยงานของรัฐ
- ค่าใช้จ่ายในการจัดส่งผู้แทนเข้าร่วมการประชุมสมัยสามัญ/วิสามัญ

7)กระทรวงการต่างประเทศ-  ร่วมพิจารณาการเตรียมความพร้อมในการให้สัตยาบันและการดูแลให้เป็นไปตามอนุสัญญาบาเซลฯตลอดจนให้ข้อคิดเห็นในการตีความในสนธิสัญญา ในกรณีเกิดข้อพิจารณาภายใต้อนุสัญญาบาเซลฯนี้

4) หลักเกณฑ์การปฏิบัติในการขออนุญาตินำเข้า-ส่งออกของเสียอันตรายตามอนุสัญญาบาเซล

5) ภาพรวมการจัดการของเสียอันตรายในประเทศไทย

Waste streams

- Item 1 Hazardous wastes: Ignitable, corrosive, reactive, toxic and leachable substances;

- Item 2 Hazardous wastes from non-specific and specific sources;

- Item 3 Hazardous wastes: discarded commercial chemical products, off-specification species, container residues, and spill residues (Acute hazardous and toxic hazardous chemicals); and

- Item 4 Hazardous wastes: Chemical wastes.

- Section 1 Industrial Non-Hazardous Wastes; and

- Section 2 Wastes and Unusable Materials from Specific Industrial Processes.

Wastes having as constituents

Statistics 1999

Transboundary Movement Reduction Measures

Environmental standards / criteria to be met by waste generators

Economic measures / initiatives offered by the government

Tax differentiate, e.g. the different excise tax rate for recyclable batteries production which is rebated 5% of the excise tax, unleaded gasoline (ULG);

Tax exemption, e.g. equipment for the control, treatment or eliminate pollutants;

Deposit-refund system, e.g. bring-back program, this system will be used as a tool for subsidizing the consumer to return the remains of products containing hazardous substances such as dry cell batteries for final disposal or recovery;

The environmental fund is established for the environmental sound management activities in accordance with item 2 “Environmental Fund” of the Enhancement and Conservation of the National Environment Quality Act B.E. 2535 (1992); and

The Thai green label scheme project is established for developing the criteria on the clean or waste minimized products (e.g. no mercury added dry cell batteries, recyclable plastic products, etc.)

Efforts made by industries / wastes generators

Other measures

ISO 14000;

- Research on clean technologies and waste minimization e.g. research on energy recovery from used lubricating oil; and

-Technical guidelines on the environmental sound management of hazardous wastes generated from communities e.g. laboratory waste, commercial waste, infectious waste, vessel and port waste.

Disposal/Recovery Facilities

Disposal facilities

Central hazardous waste disposal facilities are:

Secured Landfill, Ratchaburi Province serving Central region for secured landfill (D5).

Central Infectious Waste Incinerators are:

- On-Nuch Infectious Waste Incinerator (20 tonnes per day) serving hospitals and clinics in Bangkok Metropolitan Region;

- Hat Yai Infectious waste incinerator (5 tonnes per day) serving hospitals and clinics in Songkhla province and its vicinity;

- Samut Sakorn Infectious waste incinerator (5 tonnes per day) serving hospitals and clinics in Samut Sakorn province and its vicinity; and

- Nonthaburi Infectious Waste Incinerator (5 tonnes per day) serving the hospitals and clinics in Nonthaburi Province and its vicinity.

Recovery/recycling/Re-use facilities

Genco, Rayong Province: fuel blending unit (solvent and waste oil) (R1 and R2);

Sita Thai Group, Saraburi: fuel blending unit (waste oil) (R1);

Siam Cement, Saraburi: operating the cement kiln by using used lubricated oil and off-spec/used tyres as secondary fuel (energy recovery) (R1 and R2); and

Lead Melting Industry (SME) (R4).

Export and Import Prohibition

Bilateral, Multilateral or Regional Agreements

Technical Assistance and Training Available

Training course on Hazardous Waste Manifest System, 14, 16 and 18 Feb 2000 by Pollution Control Department

In house training on Wastes Management in Laboratory , March 200 by MERCK and Pollution Control Department

Infectious Waste Management Workshop 11-12 May 2000 by Ministry of Public health, Pollution Control Department, Kenan Institue Asia, United State - Asia Environmental Partnership, and Institue of International Education

Workshop on PCB Inventory and Management, 20 Jul 2000 by Pollution Control Department

6) แนวทางเทคนิคการจัดการของเสียอันตรายประเภทต่าง ๆ

7) ข่าวสาร/ข้อมูลใหม่ ๆ

1. สรุปผลการประชุมคณะกรรมการกำกับการดำเนินงานศูนย์ภูมิ ภาคอนุสัญญาบาเซล ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ณ ประเทศอินโดนีเซีย รายละเอียด [98.7 KB]

3.สรุปผลการจัดฝึกอบรมเชิงปฏิบัติการ เรื่องเทคนิคการจำแนกและตรวจสอบการขนส่งของเสียอันตราย รุ่นที่ 4 ประจำปี 2550 รายละเอียด [4.42 MB]

4. คู่มือปฏิบัติในการควบคุมการเคลื่อนย้ายข้ามแดนของของเสียอันตรายตามอนุสัญญาบาเซล รายละเอียด [3.18 MB]

5.สรุปผลการจัดฝึกอบรมเชิงปฏิบัติการ เรื่องเทคนิคการจำแนกและตรวจสอบการขนส่งของเสียอันตราย รุ่นที่ 5 ประจำปี 2551 รายละเอียด [38.94 MB]

ติดต่อศูนย์ประสานงานอนุสัญญาบาเซลประเทศไทย Contact Thai Focal Point of the Basel Convention กรมควบคุมมลพิษ สำนักจัดการกากของเสียและสารอันตราย 92 ซอยพหลโยธิน 7 ถนนพหลโยธิน แขวงสามเสนใน เขตพญาไท กรุงเทพฯ 10400 โทร. 0 2298 2436-8 โทรสาร 0 2298 2427 อีเมล: hazwaste(at)pcd(dot)go(dot)th Pollution control Department Waste and Hazardous Substance Manaqement Bureau 92 Soi Phahon Yothin 7, Phahon Yothin Road, Phayathai District, Bangkok 10400 Thailand Tel. (662) 298-2436-8 Fax. (662) 298-2427 email: hazwaste(at)pcd(dot)go(dot)th ติดต่อหน่วยงานที่มีอำนาจตามอนุสัญญาบาเซล ประเทศไทย: Contact Thai Competent Authority of the Basel Convention กรมโรงงานอุตสาหกรรม สำนักโรงงานอุตสาหกรรมรายสาขา 6 75/6 ถนนพระราม 6 เขตราชเทวี กรุงเทพฯ 10400 โทร. 0 2202 4168 โทรสาร 0 2202 4167 อีเมล: bundit@diw.go.th Department of Industrial Works Industrial Cluster 6 Bureau 75/6 Rama VI Road, Ratchatewi Bangkok 10400, Thailand Tel: (662) 2024168 Fax: (662) 2024167 E-mail: bundit@diw.go.th

ข้อมูลเพิ่มเติมอนุสัญญาบาเซล More information about the Basel Convention

• http://www.basel.int
• http://www.basel.int/natreporting/comPI.html
• http://ahjwg.chem.unep.ch
• http://ec.europa.eu/environment/impel/impel_tfs.htm
• http://www.inece.org/seaport
• http://www.ban.org
• http://www.prognos.com
• http://www.iisd.ca/climate
• http://ozone.unep.org
• http://www.pic.int

ติดต่อสำนักเลขาธิการอนุสัญญาบาเซล

Contact to SBC : Secretariat of the Basel Convention
15, chemin des Anmones, 1219 Chatelaine (Geneva), Switzerland
Tel: (41 22) 917 8218 Fax: (41 22) 797 3454
E-mail: sbc@unep.ch