Page 22 - _cover21-0689_final_Ebook
P. 22
องค์การแรงงานระหว่างประเทศัได้ประกาศัข้อแนะนำาหมายเลข 194 เกี�ยวกับการกำาหนดรายช้�อโรคจำากการ
ทำางาน โดยให้ประเทศัสมาชิกกำาหนดรายช้�อโรคจำากการทำางาน เพิ้�อประโยชน์ต่อการป้องกัน บันท่กข้อมูล
รายงาน และการจำ่ายเงินทดแทน กรณีเกิดโรคจำากการทำางานข่�น ทั�งนี� กำาหนดให้ “โรคมะเร็งที�เกิดจำากการสัมผัส
แร่ใยหินขณะทำางาน” เป็น “โรคมะเร็งจำากการทำางาน” ในรายช้�อต้นแบบขององค์การแรงงานระหว่าง
ประเทศัด้วย นอกจำากนี� ในปี พิ.ศั. 2549 องค์การแรงงานระหว่างประเทศัได้มีมติที�ประชุมให้มีการเลิกการใช้
แร่ใยหินในอนาคตและมีการจำัดการที�เหมาะสมกับแร่ใยหินที�ได้ใช้มาแล้วในอดีต เพิ้�อปกป้องคนทำางาน
จำากการสัมผัส การเจำ็บป�วยหร้อการเสียชีวิตจำากแร่ใยหิน และให้ยกเลิกมาตรการ “การใช้อย่างปลอดภัย”
ในอนุสัญญาองค์การแรงงานระหว่างประเทศัฉบับที� 162 ว่าด้วยแร่ใยหิน โดยเน้นยำ�าให้ประเทศัสมาชิก
ให้สัตยาบันและปฏิิบัติตามมติที�ประชุมนี�และตามอนุสัญญาองค์การแรงงานระหว่างประเทศัฉบับที� 162
ว่าด้วยแร่ใยหิน และอนุสัญญาองค์การแรงงานระหว่างประเทศัฉบับที� 139 ว่าด้วยมะเร็งจำากการทำางาน
อย่างเคร่งครัดและเร่งด่วน รวมทั�งการส่งเสริมให้อนาคตมีการยกเลิกการใช้แร่ใยหินทุกชนิดส่งเสริมให้มีการ
บ่งชี�และการจำัดการวัสดุที�มีแร่ใยหิน และสนับสนุนและช่วยเหล้อประเทศัสมาชิก เพิ้�อให้มาตรการเร้�อง
ความปลอดภัยและอาชีวอนามัยในการคุ้มครองคนงานจำากการสัมผัสแร่ใยหินไว้ในแผนงานระดับชาติ ทั�งนี�
ประเทศัไทยยังไม่ได้ให้สัตยาบันกับอนุสัญญาองค์การแรงงานระหว่างประเทศัฉบับที� 162 ว่าด้วยแร่ใยหิน
(International Labour Organization, 2563)
1.6 องค์ก�รอน�มัยโลิก (World Health Organization: WHO) เป็นหน่วยงานที�มีความ
เชี�ยวชาญเฉพิาะทางของสหประชาชาติ ก่อตั�งข่�นในปี พิ.ศั. 2491 โดยมีจำุดมุ่งหมายเพิ้�อประสานความ
ร่วมม้อระหว่างผู้ทำางานด้านสุขภาพิและหน่วยงานอ้�นเพิ้�อส่งเสริมสุขอนามัยของทุกคน ซ่�งมีบทบาทหลัก
ในการดำาเนินงานเกี�ยวกับแร่ใยหิน โดยในปี พิ.ศั. 2549 ได้จำัดทำาประกาศั “Elimination of Asbestos-
Related Diseases” ที�สอดคล้องกับมติที�ประชุมขององค์การแรงงานระหว่างประเทศั และเห็นด้วยกับการ
ยกเลิกการใช้แร่ใยหินทั�วโลก โดยให้เหตุผลว่า สารก่อมะเร็งไม่มีระดับการสัมผัสที�ปลอดภัย และมีความเสี�ยง
ต่อการเกิดโรคมะเร็งเพิิ�มข่�นในกลุ่มคนทำางานที�สัมผัสแร่ใยหินในปริมาณที�ตำ�า ดังนั�น วิธิีการที�มีประสิทธิิภาพิ
สูงสุดที�จำะกวาดล้างโรคจำากแร่ใยหิน ค้อ การยุติการใช้แร่ใยหินทุกชนิด โดยเฉพิาะการใช้ซีเมนต์ผสมแร่ใยหิน
ในอุตสาหกรรมก่อสร้าง เพิราะมีจำำานวนคนทำางานที�อาจำสัมผัสเป็นจำำานวนมาก ยากที�จำะลดการสัมผัสในกลุ่ม
คนทำางานเหล่านั�น และแม้จำะก่อสร้างเสร็จำแล้ว แร่ใยหินก็อาจำจำะฟุ้งกระจำายอีก เม้�อมีการซ่อมแซมหร้อ
ร้�ออาคารทิ�ง ที�สำาคัญ มีเส้นใยที�สามารถนำามาทดแทนแร่ใยหินได้แล้วสำาหรับผลิตภัณฑ์์บางชนิด รวมถ่ง
กระเบ้�องมุงหลังคา ซ่�งมีหลายประเภทให้เล้อกใช้ทดแทนได้ด้วย ซ่�งจำะทำาให้มีความเสี�ยงต่อสุขภาพิ
น้อยกว่าหร้อไม่มีเลย” และในปี พิ.ศั. 2550 การประชุมสมัชชาสุขภาพิโลก ครั�งที� 60 ได้มีมติที� 60.26
มอบให้องค์การอนามัยโลกจำัดการรณรงค์ในระดับนานาชาติเพิ้�อกำาจำัดโรคที�เกี�ยวข้องกับแร่ใยหิน โดยเฉพิาะ
ในประเทศัที�ยังมีการใช้แร่ใยหินชนิดไครโซไทล์ องค์การอนามัยโลกร่วมกับองค์การแรงงานระหว่างประเทศั
ได้กำาหนดยุทธิศัาสตร์การกำาจำัดโรคที�เกี�ยวข้องกับแร่ใยหิน ค้อ 1) การกำาจำัดโรคกลุ่มนี�อย่างมีประสิทธิิภาพิ
มากที�สุด ค้อ การเลิกใช้แร่ใยหินทุกชนิด 2) ควรให้ข้อมูลเกี�ยวกับการใช้สารทดแทนที�ปลอดภัยกว่าแร่ใยหิน
และต้องร่วมกันพิัฒนาเทคโนโลยีและกลไกทางเศัรษฐกิจำที�จำะกระตุ้นการใช้สารทดแทน 3) ควรมีมาตรการ
ในการป้องกันการสัมผัสแร่ใยหินที�อยู่ในอาคารและขณะทำาการร้�อถอน 4) ควรปรับปรุงระบบบริการ
ทางการแพิทย์เพิ้�อให้สามารถตรวจำพิบผู้ป�วยแต่เนิ�น ๆ ให้การรักษาและให้การฟ้�นฟูทั�งทางการแพิทย์และ
สังคม รวมทั�งการจำัดทำาทะเบียนผู้ที�มีประวัติสัมผัสแร่ใยหินทั�งในอดีตและปัจำจำุบัน (World Health
Organization, 2563)
10 ข้อแนะนำ�ท�งวิช�ก�รในก�รจััดก�รขยะจั�กก�รก่อสร้�ง ร้�อถอน แลิะซ่่อมแซ่มอ�ค�รท่�ม่แร่ใยหิิน
